Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński Sędzia NSA Henryk Ożóg (spr.) Protokolant Aleksandra Rygielska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 27 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi J. K. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zdolność do zawodowej służby wojskowej I. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz orzeczenie je poprzedzające; II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonego orzeczenia.
Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w Ż. orzeczeniem z dnia [...] r. nr [...] wydanym na podstawie ogólnie powołanych przepisów ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. nr 179, poz. 1750 ze zm.; dalej ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych) i ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. nr 8, poz. 66 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 stycznia 2006 r. w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. nr 12, poz. 75); dalej rozporządzenia w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy i rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U nr 133, poz. 1422 ze zm.); dalej rozporządzenia w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej uznała J. K. za zdolnego do zawodowej służby wojskowej przyznając mu kategorię "Z".
Komisja rozpoznała u poborowego: 1) zaburzenia nerwicowe, nieznacznie upośledzające zdolności adaptacyjne (§ 66 pkt 1 rozporządzenia w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy), 2) cechy osobowości neurastenicznej nieznacznie upośledzające zdolności adaptacyjne (§ 68 pkt 1 rozporządzenia), 3) przepuklinę jądra miażdżystego L4-L5 z przewlekłym objawowym zespołem bólowym korzeniowym (§ 34 pkt 10 i § 62 pkt 1 rozporządzenia), 4) obustronne osłabienie słuchu typu odbiorczego (§ 21 pkt 2 rozporządzenia), 5) wadę wzroku (§ 13 pkt 1 ) 6) chorobę refluksową żołądka (§ 43 pkt 1 rozporządzenia), 7) 22% utraty zdolności żucia (§ 24 pkt 1 rozporządzenia). Zdolność do zawodowej służby wojskowej wraz z kategorią "Z" Komisja ustaliła na podstawie załącznika nr 2, grupa II do wspomnianego rozporządzenia w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej. Komisja ustaliła ponadto, że schorzenie wymienione w pkt 1 i 6 pozostaje w związku ze służbą wojskową, natomiast pozostałe schorzenia nie pozostają w związku ze służbą wojskową. Komisja nie zaliczyła J. K. do żadnej grupy inwalidztwa.
W uzasadnieniu wskazano, że do ujawnienia schorzeń wymienionych w pkt 1 i 6 przyczyniła się wieloletnia stresorodna służba wojskowa na odpowiedzialnych stanowiskach wymagająca osobistego zaangażowania i częstego nienormowanego czasu pracy oraz odżywania. Odnośnie schorzeń wskazanych w pkt 2,3,4,5,7 wskazano, iż szczególne warunki i właściwości służby wojskowej nie przyczyniły się do ich powstania.
W złożonym odwołaniu J. K. podniósł, że nie zgadza się ze schorzeniami ustalonymi na podstawie § 66 pkt 1 i § 68 pkt 1 rozporządzenia, gdyż jest to dla niego krzywdzące. Wyjaśnił, że służbę wojskową pełnił w okresie od 3 maja 1985 r. do 31 stycznia 2009 r. Od października 1987 r. do stycznia 2008 r., był dowódcą stacji radiolokacyjnej, gdzie pracował w zasięgu promieniowania mikrofalowego. Od lutego 2008 r. był dowódcą plutonu i uczestniczył we wszystkich planowanych poligonach. W czasie służby wykonywał polecenia, rozkazy, brał udział w szkoleniach, przestrzegał regulaminów, dbał o mienie, co wymagało dużego zaangażownia poprzez: częstą pracę w godzinach nadliczbowych, brak regularnego odżywiania, różnorodność wykonywanych poleceń służbowych, wykonywanie dokumentacji szkoleniowej, dużą częstotliwość pełnienia służby i wart w związku z brakiem kadry, częste pełnienie obowiązków na dwóch etatach i wykonywanie obowiązków służbowych do późnych godzin nocnych, brak możliwości dojazdu do domu, przygotowanie sprzętu i stanowiska dowodzenia, brak możliwości wykorzystywania urlopu. W 24-letniej służbie dał się poznać jako żołnierz zdyscyplinowany i sumienny. Nie był karany. Sumiennie wykonywał polecenia i rozkazy. Kilka lat temu żona zaczęła zwracać mu uwagę, że jest zamknięty w sobie i nie odzywa się wracając wieczorami z pracy. Objawy te zaczęły się nasilać, gdyż przestał rozmawiać z rodziną. Nie interesowały go problemy rodzinne. Nie umiał pozbyć się niepokoju i napięcia emocjonalnego związanego z pracą. Sytuacja ta zaczęła negatywnie wpływać na jego codzienne zachowanie, gdyż tracił koncentrację i miał koszmary senne. Potrzebował pomocy specjalisty z zakresu zdrowia psychicznego i został skierowany do oddziału psychiatrycznego. W związku ze stanem zdrowia podjął decyzję o zwolnieniu ze służby wojskowej. Długoletnia służba wojskowa i stres z nią związany są powodem znacznie upośledzającym zdolności adaptacyjne i funkcjonowanie oraz zaburzeń nerwowych w codziennym życiu. Obecnie jest pod stałą kontrolą poradni zdrowia psychicznego. Nadal korzysta z porad psychiatrycznych, nie potrafi porozmawiać z członkami rodziny i ma wybuchy agresji. Jego zdaniem służba wojskowa spowodowała trwałe zaburzenia jego samopoczucia i funkcjonowania.