Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu Wołowskiego w przedmiocie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w mieszkaniu chronionym dla pełnoletnich wychowanków opuszczających placówki opiekuńczo
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie : Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.) Protokolant : starszy referent Katarzyna Leśniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Powiatu Wołowskiego z dnia 24 stycznia 2013 r. nr XXVIII/193/13 w przedmiocie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w mieszkaniu chronionym dla pełnoletnich wychowanków opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze i rodziny zastępcze I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Powiatu Wołowskiego na rzecz Wojewody Dolnośląskiego kwotę 240 (słownie dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie strona 1/8

Rada Powiatu Wołowskiego, działając na podstawie art. 12 pkt 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1592 ze zm.), dalej: ustawa o samorządzie powiatowym oraz art. 97 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009 r. nr 157, poz. 1362 ze zm.), dalej: ustawa, a także rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 marca 2012 r. w sprawie mieszkań chronionych (Dz. U. z 2012 r. poz. 305), podjęła w dniu 24 stycznia 2013 r. uchwałę nr XXVIII/193/13 w sprawie szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w mieszkaniu chronionym dla pełnoletnich wychowanków opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze i rodziny zastępcze.

Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniósł Wojewoda Dolnośląski, domagając się stwierdzenia jej nieważności.

Wojewoda Dolnośląski podniósł, że w toku badania legalności uchwały stwierdził jej podjęcie z istotnym naruszeniem art. 97 ust. 1 i ust. 5 ustawy oraz art. 7 Konstytucji RP.

Ponadto, Wojewoda Dolnośląski zarzucił, że:

- § 2 uchwały został podjęty z istotnym naruszeniem art. 97 ust. 1 i ust. 5 w związku z art. 106 ustawy, § 118 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2002 r. nr 100, poz. 908) oraz § 3 i § 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie mieszkań chronionych i art. 7 Konstytucji RP;

- § 5 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 został podjęty z istotnym naruszeniem art. 97 ust. 1 i ust. 5 ustawy oraz art. 7 Konstytucji RP;

- § 2 ust. 6, § 6 ust. 2 i § 7 uchwały zostały podjęte z istotnym naruszeniem art. 97 ust. 1 i ust. 5 ustawy oraz art. 7 Konstytucji RP.

Jak dalej wskazał organ nadzoru, podstawę prawną podjęcia uchwały stanowił art. 97 ust. 1 i ust. 5 ustawy, zgodnie z którym rada powiatu lub rada gminy w drodze uchwały ustala, w zakresie zadań własnych, szczegółowe zasady ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych. Powołany przepis art. 97 ust. 5 ustawy ma charakter upoważnienia ogólnego do wydania aktu prawa miejscowego. Jedyną wskazówką dla miejscowego prawodawcy stał się obowiązek dopełnienia wymogu szczegółowości, czyli samodzielnego doboru kryteriów odpłatności. Nie oznacza to jednak niczym nieskrępowanej swobody Rady Powiatu realizującej swoje kompetencje w tym zakresie. Większa skala swobody prawotwórczej, jaka występuje przy ogólnym upoważnieniu ustawowym do stanowienia aktów prawa miejscowego i brak precyzyjnych wytycznych co do treści takich podustawowych uregulowań jest bowiem ograniczona całokształtem i celem przepisów normujących dziedzinę, której dany akt, wydany w oparciu o upoważnienie, dotyczy.

Uchwała Rady Powiatu określa szczegółowe zasady ponoszenia odpłatności za pobyt w mieszkaniu chronionym, określając pośrednio równocześnie krąg osób uprawnionych do pobytu w mieszkaniu chronionym. Uchwała określa bowiem zasady ponoszenia odpłatności dla pełnoletnich wychowanków opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze i rodziny zastępcze. Zdaniem organu nadzoru brak było jednak podstaw prawnych do określenia kręgu osób korzystających z mieszkania chronionego. Uprawionych do korzystania z mieszkania chronionego określają bowiem przepisy ustawowe. Artykuł 53 ust. 1 ustawy wyznacza krąg osób uprawnionych do pobytu w mieszkaniu chronionym: "1. Osobie, która ze względu na trudną sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność lub chorobę potrzebuje wsparcia w funkcjonowaniu w codziennym życiu, ale nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez jednostkę całodobowej opieki, w szczególności osobie z zaburzeniami psychicznymi, osobie opuszczającej pieczę zastępczą w rozumieniu przepisów o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład dla nieletnich, a także cudzoziemcowi, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą może być przyznany pobyt w mieszkaniu chronionym". Ustawa w art. 53 ust. 2 określa także, że "mieszkanie chronione jest formą pomocy społecznej przygotowującą osoby tam przebywające, pod opieką specjalistów, do prowadzenia samodzielnego życia lub zastępującą pobyt w placówce zapewniającej całodobową opiekę. Mieszkanie chronione zapewnia warunki samodzielnego funkcjonowania w środowisku, w integracji ze społecznością lokalną."

Strona 1/8