Sprawa ze skargi Wojewody D. na zarządzenie Burmistrza Ś. w przedmiocie ustalenia zasad przygotowywania arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2011/2012 dla szkół i placówek, dla których organem prowadzącym jest Gmina Ś.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków, Protokolant Katarzyna Leśniowska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na zarządzenie Burmistrza Ś. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad przygotowywania arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2011/2012 dla szkół i placówek, dla których organem prowadzącym jest Gmina Ś. I. stwierdza nieważność załącznika nr [...] do zaskarżonego zarządzenia w pkt II ust. 1 ppkt 1 we fragmencie "oraz oddziałach 0"; II. stwierdza, że zaskarżone zarządzenie w części określonej w pkt I wyroku, nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewoda D. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na zarządzenie Burmistrza Ś. Nr [...] z dnia [..] r., w sprawie ustalenia zasad przygotowania arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2011/2012 dla szkół i placówek, dla których organem prowadzącym jest Gmina Ś., podjęte na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), w związku z art. 5 ust. 5, 5a art. 5c pkt 3 oraz art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). W załączniku nr [...] do zaskarżonego zarządzenia w punkcie II ust. 1 ppkt 1 uregulowano liczebność oddziałów w szkole podstawowej oraz oddziałach "0" do 30 uczniów.

Organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności powyższego punktu we fragmencie: "oraz oddziałach "0", zarzucając istotne naruszenie przepisu § 5 ust. 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624 z późn. zm.), w zakresie w jakim odnosi się do liczebności oddziałów przedszkolnych funkcjonujących w szkołach podstawowych, gdyż zgodnie z ramowym statutem publicznego przedszkola liczba dzieci w oddziale przedszkolnym nie może przekraczać 25. Dotyczy to zarówno dzieci w oddziałach przedszkolnych funkcjonujących przy szkołach podstawowych. Organ nadzoru podniósł również zarzut na naruszenia - działaniem organów gminy - zasady legalizmu wyrażonej w art. 7 Konstytucji RP.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Ś. uznał skargę za zasadną, wskazując jednocześnie, że zaskarżone zarządzenie zostało zmienione Zarządzeniem Burmistrza Ś. Nr [...] z dnia [...] r. w sprawie ustalenia zasad przygotowania arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2011/2011 dla szkół i placówek, dla których organem prowadzącym jest Gmina Ś., na które wpłynęła odrębna skarga organu nadzoru do sądu administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 184 Konstytucji RP, w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), w tym aktów wydawanych przez organy samorządu terytorialnego, sprawowana jest na zasadzie kryterium zgodności z prawem. Przesłanki zgodności z prawem zaskarżonego zarządzenia zostały określone w art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), stanowiącym, że uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. Przy czym przez sprzeczność należy rozumieć niezgodność z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, a więc z Konstytucją, ustawami, aktami wykonawczymi oraz z powszechnie obowiązującym prawem miejscowym (zob. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 grudnia 2003 r., P 9/02, OTK-A 2003/9/100).

Strona 1/3