Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Kuliś, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 25 marca 2015 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Przedmiotem skargi jest decyzja Wojewody D. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...], wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., zwanej dalej k.p.a.) w zw. z art. 154 k.p.a. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 149, zwanej dalej w skrócie u.p.z.i.r.p.), którą po rozpatrzeniu odwołania Z. M. (zwanego dalej stroną lub skarżącym) utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] odmawiającą zmiany własnej decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku.
W dniu 28 czerwca 2011 r. skarżący zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy we Wrocławiu jako osoba bezrobotna, wnosząc jednocześnie o przyznanie prawa do zasiłku z tego tytułu.
Prezydent Miasta W., decyzją z 30 czerwca 2011 r., nr [...], działając na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b, art. 71 u.p.z.i.r.p. oraz art. 104 k.p.a., uznał skarżącego z dniem 28 czerwca 2011 r. za osobę bezrobotną oraz odmówił przyznania prawa do zasiłku.
Orzekając o odmowie przyznania prawa do zasiłku dla osoby bezrobotnej organ promocji zatrudnienia stwierdził, że w okresie 18 miesięcy poprzedzających rejestrację nie został udokumentowany łączny okres 365 dni opłacania składek na Fundusz Pracy, uprawniający do otrzymania zasiłku dla bezrobotnych. W szczególności podkreślono, że do minimalnego okresu składkowego nie można było zaliczyć okresu od 1 lipca 2009 r. do 1 maja 2011 r., albowiem w tym czasie skarżący opłacał składki tylko z tytułu ubezpieczenia społecznego, nie zaś również na rzecz Funduszu Pracy.
Organ promocji zatrudnienia podkreślił również, że przedstawione stanowisko jest zgodne z wyjaśnieniami Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 20 stycznia 2011 r., nr DRP-VIII-0212-0008-1-MP/11.
Wobec niewniesienia odwołania od wskazanej decyzji stała się ona ostateczna.
Wnioskiem z 4 kwietnia 2014 r. skarżący - powołując się na art. 154 k.p.a. - wystąpił o wszczęcie postępowania administracyjnego i wypłatę zasiłku dla osób bezrobotnych. Strona podała, że wydanie rozstrzygnięcie uniemożliwiającego przyznanie mu zasiłku jedynie z uwagi na nieopłacanie składek na Fundusz Pracy było nieuzasadnione. Nie zostało bowiem wzięte pod uwagę, że w związku z przekroczeniem 60 roku życia skarżący został zwolniony z obowiązku opłacania składki na Fundusz Pracy, o czym został poinformowany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na żądanie którego dokonał następnie stosownej korekty deklaracji składkowych w tym zakresie.
Decyzją z[...] maja 2014 r., nr [...], Prezydent Miasta W., działając na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b, art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. d w zw. z art. 104b ust. 1 i 2 u.p.z.i.r.p. oraz art. 154, art. 104 k.p.a., odmówił zmiany własnej decyzji z [...] czerwca 2011 r., nr [...], w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku.