Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków (spr.) Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski Protokolant Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w wydziale IV na rozprawie w dniu 20 marca 2012 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno Handlowo Usługowego "[...]" Sp.j. - A. G. i R. W. w K. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] września 2011 r. Nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do świadczeń rzeczowych na rzecz obrony oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] września 2011 r. Nr [...] Wojewoda D., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 208 ust. 1 i art. 210 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r., nr 241, poz. 2416 ze zm.), dalej: ustawa, po rozpatrzeniu odwołania PPHU "[...]" Sp. j. A. G. i R. W. od decyzji Wójta Gminy G. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w sprawie przeznaczenia do wykonania świadczeń rzeczowych na rzecz obrony, kwestionowaną decyzję utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w dniu 2 lutego 2011 r. Wojskowy Komendant Uzupełnień w B. wystąpił do Wójta Gminy G. z wnioskiem o przeznaczenie samochodu ciężarowego marki Scania o nr rej. [...] do świadczeń rzeczowych na rzecz Jednostki Wojskowej nr [...] w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
W dniu 17 czerwca 2011 r. Wójt Gminy G. wydał decyzję w sprawie przeznaczenia wyżej wymienionego samochodu do wykonania świadczeń rzeczowych na rzecz obrony.
Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie.
Jak dalej podał organ II instancji, po dokonaniu analizy nadesłanych akt sprawy oraz prowadzonego postępowania administracyjnego, nie doszukał się nieprawidłowości w sposobie jego przeprowadzenia. Zostało ono wszczęte zgodnie z art. 208 ust. 1 i art. 210 ust 1 i 4 ustawy, na wniosek uprawnionego organu (Wojskowego Komendanta Uzupełnień w B.), i po uprzednim zawiadomieniu strony o wszczęciu postępowania.
Decyzja organu I instancji wydana została zgodnie ze wzorem decyzji określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz.U. z 2004 r., nr 181, poz. 1872 ze zm.), i ze wskazaniem podstawy prawnej.
Podtrzymując stanowisko organu I instancji organ odwoławczy podkreślił, że decyzja obejmuje świadczenia wykonywane w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. Tylko wtedy staje się ona wykonalna. W czasie pokoju przedmiot świadczenia pozostaje w posiadaniu właściciela. Nie może być zatem w związku z tym mowy o paraliżu logistycznym firmy.
Wojewoda D. wskazał, iż nie przychylił się do zarzutu odwołania dotyczącego naruszenia zasady proporcjonalności przy nakładaniu świadczeń, gdyż jak wynika z ewidencji podatkowej środków transportowych Urzędu Gminy G., nie ma innych podmiotów, które byłyby w stanie zrealizować pod względem ilościowym i jakościowym wniosek Wojskowego Komendanta Uzupełnień w B. Pozostałe podmioty działające na tym terenie posiadają niewielką ilość środków transportowych (1-2 szt.). Dodał przy tym, że również WKU B., wnioskując o środki transportowe, dokonało wnikliwej analizy zasobów na administrowanym terenie.
Na powyższą decyzję Wojewody D. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administarcyjnego we Wrocławiu wniosło PPHU "[...]" Sp. j. A. G. i R. W. (dalej: skarżący), domagając się jej uchylenia, jako naruszającej prawo.
Skarżący podniósł, że w zakwestionowanej decyzji nie wykazano na czym polegało przeprowadzenie wnikliwej analizy sprawy i jakimi kryteriami kierował się przy tym organ orzekający. Zarówno decyzji organu I jak i II instancji zarzucił brak wskazania podstaw, na których opierano się przy wyborze tylko jednego przedsiębiorcy. Zdaniem skarżącego, nie wzięto pod rozwagę możliwości innych podmiotów, z całego administrowanego przez WKU B. terenu.