Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu Zgorzeleckiego w przedmiocie określenia warunków częściowego lub całkowitego zwalniania rodziców z opłat za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej
Uzasadnienie strona 5/5

Sąd stwierdził, że analiza treści przepisu art. 79 ust. 6 ustawy wyznaczającego ramy kompetencji rady powiatu dokonana na tle całokształtu przepisów ustawy o pomocy społecznej skłania do ścisłego, węższego rozumienia terminu "warunki", jako czynniki uzależniające przyznanie zwolnienia."

Skład orzekający w rozpatrywanej sprawie podziela stanowisko przedstawione w przytoczonym wyżej orzeczeniu.

Brzmienie przepisu art. 79 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej pozwala właściwemu organowi, jakim jest rada powiatu określić jedynie tak zdefiniowane warunki częściowego lub całkowitego zwalniania z opłat. Tymczasem zaskarżona uchwała określa nie tylko te warunki ale jednocześnie poprzez zwrot "przysługuje" rozstrzyga, kiedy rodzice dzieci przebywających w rodzinie zastępczej podlegają zwolnieniu całkowitemu, lub częściowemu. Tym samym Rada Powiatu Zgorzeleckiego jako organ stanowiący przejęła kompetencje organu wykonawczego, starosty, do rozstrzygania w indywidualnych sprawach.

Należy bowiem zwrócić uwagę, iż art. 79 ust. 5 powołanej ustawy uprawnia ten organ do częściowego zwolnienia lub odstąpienia od ustalonej opłaty, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy na wniosek lub z urzędu, ze względu na trudną sytuację materialną rodziny.

Starosta jednakże nie jest związany sytuacją materialną rodziny, jego decyzja oparta o ten przepis prawa jest decyzją uznaniową.

Natomiast organ stanowiący, jakim jest rada powiatu ma jedynie wskazać organowi wykonawczemu w jakich okolicznościach może dojść do częściowego zwolnienia lub odstąpienia od ustalonej opłaty. Wyraźnie zatem § 1 ust. 1 i ust. 2 wspomnianej uchwały nie mieszczą się w ramach upoważnienia ustanowionego w art. 79 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej. Wprawdzie w ust. 1 i 2 zaskarżonej uchwały te okoliczności zostały określone, tym niemniej konstrukcja tych przepisów nie pozwala na ich zakwestionowanie tylko w części w jakiej rozstrzygają one o przysługiwaniu całkowitego i częściowego zwalniania od opłat. Podobnie jak omówione przepisy § 1 nie mieszczą się w pełni w podstawie prawnej zaskarżonej uchwały nie mieści się ust. 3 § 1 tej uchwały. Stanowi on, że rodzice, których dochód jest wyższy niż 400% kryterium dochodowego ustalonego dla rodziny ponoszą pełną odpłatność za pobyt ich dziecka w rodzinie zastępczej. Wystarczy zestawić upoważnienie ustawowe już wcześniej wymienione z brzmieniem tego przepisu, by uznać, że wykracza on poza nie. Niezależnie od tego postanowienie takie jest zbędne wobec wcześniejszego zamkniętego wyliczania sytuacji w jakiej dochodzi do zwolnienia z odpłatności za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej. Odnośnie natomiast ust. 4 § 1 uchwały przyjąć należy, iż w rzeczywistości stanowi on powielenie tego, iż sytuacja prawna rodziców, którzy płacą alimenty na dziecko umieszczane w rodzinie zastępczej została uregulowana w innych przepisach prawa. Niezależnie od tego takie rozwiązanie prawne odsyłające do odpowiednich przepisów wykonawczych wykracza również poza delegację z art. 79 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej. Powyższe rozważania powodują, iż w obrocie prawnym nie mogłyby pozostać i § 2 i § 3 uchwały bowiem pierwszy z nich powierza wykonanie uchwały zarządowi powiatu a drugi wskazuje, iż uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej /Dz.U. N 100 poz. 908/ w § 2 tych zasad stanowi, iż ustawa powinna wyczerpująco regulować daną dziedzinę spraw, nie pozostawiając poza zakresem swego unormowania istotnych fragmentów tej dziedziny. Postanowienia te mają również odpowiednie zastosowanie do aktów prawa miejscowego w związku z tym, że Zasady dotyczą także tego rodzaju aktów a § 2 Zasad mieści się w przepisach ogólnych, które ze swojej istoty odnoszą się także i do tego rodzaju aktów prawnych. Przepis § 2 i § 3 nie mogłyby zatem samoistnie funkcjonować bez naruszenia tych Zasad.

Uwzględniając powyższe należało na podstawie art. 147 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzec jak w sentencji.

Orzeczenie o kosztach zostało oparte, na zasadzie art. 200 powołanej wyżej ustawy.

Sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej uchwały z powodów wskazanych w uzasadnieniu wyroku /art. 152 - Prawo o postępowaniu /..//.

Strona 5/5