Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński Sędziowie Sędzia NSA - Henryk Ożóg (spr.) Sędzia WSA - Lidia Serwiniowska Protokolant: Krzysztof Caliński po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 10 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we W. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie przyznania dodatku specjalnego oddala skargę.
Przedmiotem skargi J.K. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja z dnia [...]r. Nr [...]Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we Wrocławiu uchylająca decyzję Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w J. G. z dnia [...]r. Nr [...]w przedmiocie dodatku specjalnego i umarzająca postępowanie w pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wskazano, że J. K. w dniu [...]r. został zwolniony przez Dowódcę Śląskiego Okręgu Wojskowego we W. z zawodowej służby wojskowej wskutek upływu okresu wypowiedzenia (decyzja Dowódcy SOW z dnia [...]r. Nr [...].). W dniu [...] r. Dowódca Wojsk L. stwierdził nieważność powyższej decyzji (decyzja Dowódcy Wojsk L. Nr [...].). W następstwie tego, od dnia [...]r. kontynuował pełnienie obowiązków służbowych w WKU J. G., na stanowisku które zajmował w dniu [...]r.
Podkreślono, że w dniu 1 lipca 2004 r. weszła w życie ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750).
Przepis art. 178 tej ustawy stanowi, że żołnierze zawodowi, którzy nie zostali wyznaczeni z dniem 1 lipca 2004 r. na stanowiska służbowe, do czasu objęcia stanowiska służbowego otrzymują od tego dnia uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne za miesiąc czerwiec 2004 r., zwaloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej ustalonej w ustawie budżetowej na dany rok.
Jak stwierdził organ odwoławczy, przepis ten ma pełne zastosowanie w niniejszej sprawie ( J. K. nie objął stanowiska służbowego w rozumieniu cyt. ustawy). Oznacza on, że odwołującemu się przysługuje uposażenie, jakie (po zwaloryzowaniu) otrzymał w styczniu 2004 r.
Jednym ze składników tego uposażenia był dodatek specjalny o charakterze stałym w wysokości 27% należnego uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego wówczas zajmowanego. Został on przyznany odwołującemu się decyzją Wojskowego Komendanta Uzupełnień w J. G. z dnia [...]r. Nr [...].
Skoro J. K. po dniu [...]r. nie objął stanowiska służbowego, a jedynie kontynuował (od dnia [...]r.) wykonywanie obowiązków na dotychczasowym stanowisku, to nie uzyskał prawa do uposażenia regulowanego powołaną wyżej ustawą. W związku z tym zbędne było wydawanie nowej decyzji dotyczącej dodatku specjalnego, a więc materii wcześniej już ostatecznie uregulowanej. Decyzja Nr [...]pozostaje bowiem w obrocie prawnym i wywiera skutki prawne. Tak więc decyzja Nr [...] jest bezprzedmiotowa.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu J. K. podniósł, iż w okresie od dnia [...]r. nie pozostawał do dyspozycji właściwego organu, w rezerwie kadrowej i w stanie nieczynnym z prawem do uposażenia.
Zdaniem skarżącego można co najwyżej twierdzić, iż nie został przez pewien okres czasu wyznaczony na stanowisko służbowe - bowiem faktycznie do czasu stwierdzenia nieważności decyzji o zwolnieniu go ze służby wojskowej i usunięcia wywołanych przez nią skutków nie zajmował jako żołnierz zawodowy stanowiska służbowego.
W tym przypadku zasada określania wynagrodzenia żołnierza zawodowego sformułowana w art. 178 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ma zastosowanie jedynie do czasu objęcia stanowiska służbowego. Wobec unieważnienia decyzji o zwolnieniu go ze służby wojskowej jest niewątpliwe, że przez cały okres był i jest żołnierzem zawodowym tj. pełnił i pełni nadal stałą zawodową służbę wojskową.