Sprawa ze skargi na uchwałę Zgromadzenia Związku Gmin Karkonoskich Pałac Bukowiec w przedmiocie utworzenia Parku Kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Kotliny Jeleniogórskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (spr.), sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, , Protokolant st. sekretarz sądowy Dorota Hurman, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 13 maja 2015 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w S. na uchwałę Zgromadzenia Związku Gmin Karkonoskich Pałac Bukowiec z dnia 30 stycznia 2009 r. nr 48/XVII/09 w przedmiocie utworzenia Parku Kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Kotliny Jeleniogórskiej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/8

Pismem z dnia 19 września 2014 r. [...] sp. z o.o. w S. wniosła skargę na uchwałę Związku Gmin Karkonoskich z dnia 30 stycznia 2009 r. nr 48/VII/09, o utworzeniu Parku Kulturowego Kotliny Jeleniogórskiej. W skardze zarzucono naruszenie:

I. art. 64 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, oraz art. 140 kc. w związku z wadliwym zastosowaniem art. 16 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami,

II. art. 16 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 14 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, poprzez wadliwe zastosowanie i włączenie nieruchomości skarżącego do obszaru parku kulturowego, choć nie mogą one służyć ochronie krajobrazu kulturowego oraz zachowaniu wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej, ponadto nie są także przestrzenią historycznie ukształtowaną w wyniku działalności człowieka, zawierającą wytwory cywilizacji oraz elementy przyrodnicze,

III. art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, poprzez nieokreślenie w uchwale sposobu ochrony parku kulturowego, a także zakazów i ograniczeń, o których mowa w art. 17 ust. 1,

IV. art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w zw. z art. 10 § 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz § 7 ust. 1 statutu Związku Gmin Karkonoskich, poprzez przekroczenie swoich kompetencji i podjęcie uchwały niezgodnie z zakresem zadań Związku Gmin Karkonoskich tj. w dziedzinie ochrony zabytków.

W związku z powyższym wniesiono o:

1. stwierdzenie nieważności uchwały Związku Gmin Karkonoskich z dnia 30 stycznia 2009 r., nr 48/XVII/09 o utworzeniu Parku Kulturowego Kotliny Jeleniogórskiej.

2. zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając poszczególne zarzuty stwierdzono w kolejności, co następuje:

Ad 1. Działając imieniem [...] Sp. z o.o. z siedzibą w S., współwłaściciela nieruchomości położonej w Ł. nr działek [...], [...], [...] i [...], dla których księgę wieczystą prowadzi Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze nr [...], w dniu 22 marca 2013 r. wezwano do usunięcia naruszenia praw spowodowanych uchwałami Zgromadzenia Związku Gmin Karkonoskich (dalej ZGK), z dnia 30 stycznia 2009 r., nr 48/XVII/2009 oraz uchwałą Zgromadzenia Związku Gmin Karkonoskich, z dnia 6 lutego 2013 r., nr 63/XV/2013; w sprawie utworzenia parku kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Kotliny Jeleniogórskiej. W tym celu wezwano do zmiany ww. uchwał w ten sposób, aby teren parku kulturowego nie obejmował działek [...], [...], [...] i [...] położonych w Ł., gmina M., lub poprzez uchylenie powyższych uchwał. Stwierdzono, że powstanie i zmiana uchwały o powstaniu parku kulturowego, narusza prawo skarżących współwłaścicieli do dysponowania własnością nieruchomości wynikające z art. 64 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, w związku z wadliwym zastosowaniem art. 16 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Ad. II. Uchwała Związku Gmin Karkonoskich w § 1 ust. 1 określa cel powstania parku kulturowego pod nazwą Park Kulturowy Kotliny Jeleniogórskiej, którym jest ochrona, terenów zespołów rezydencjonalnych w Bukowcu, Mysłakowicach, Łomnicy, Wojanowie, Bobrowie i Karpnikach. Realizując ten cel umieszczono w obszarze parku kulturowego m.in. działki rolne skarżących nr [...], [...], [...] i [...] położone w Ł. - poza którymikolwiek z tych ww. zespołów rezydencjonalnych (§ 1 uchwały nr XXX/180/12 z dnia 22 października 2012 r.). Taka decyzja uchwałodawcy jest niezasadna i nieadekwatna do celu powstania parku (§ 1 ust. 1 uchwały nr 111/XVIII/2008), oraz sprzeczna z przesłankami ustawowymi art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, dotyczącymi zastosowania tej formy ochrony zabytków. Ponadto, nieruchomości skarżącego nie odpowiadają dyspozycji art. 3 ust. 14 tej ustawy, czyli nie stanowią krajobrazu kulturowego tj. przestrzeni historycznie ukształtowanej w wyniku działalności człowieka, zawierającą wytwory cywilizacji i oraz elementy przyrodnicze. Te działki mają charakter rolny.

Strona 1/8