Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Warszawie w przedmiocie odmowy przyznania prawa wieczystego użytkowania do nieruchomości położonej przy ul. [...]:
Uzasadnienie strona 2/3

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 138 1 pkt 1 kpa, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie zostały spełnione wymagania rozporządzenia Ministra Odbudowy z dnia 7 kwietnia 1946r. wydane w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy /Dz. U. Nr R.P. Nr 16, poz.112/, bowiem z prawidłowych ustaleń organu pierwszej instancji wynika, że w Dziennikach Urzędowych Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy ukazały się ogłoszenia o przystąpieniu do obejmowania gruntów w posiadanie przez Gminę m.st. Warszawy i objęciu przedmiotowego gruntu w posiadanie przez Gminę. Złożenie zaś wniosku w terminie o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu było możliwe, gdyż dysponował decyzją Okręgowego Urzędu Likwidacyjnego z dnia [...] o przywróceniu mu posiadania nieruchomości. Złożenie zatem w dniu [...] wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu było spóźnione, w sytuacji, gdy objęcie gruntu przez Gminę nastąpiło w dniu [...], to jest z dniem ukazania się w Dzienniku Urzędowym ogłoszenia o objęciu w posiadanie gruntu przez Gminę.

Na powyższą decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł w imieniu własnym [...] i pozostałych następców prawnych [...] domagając się stwierdzenia nieważności, względnie uchylenia zaskarżonej decyzji, jako sprzecznej z prawem. W skardze w szczególności zarzucił, iż organ odwoławczy przy wydaniu decyzji nie miał na uwadze tego, że ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy z dnia 31 lipca 1947r. o objęciu gruntu w posiadanie przez Gminę nie może mieć znaczenia prawnego przy ocenie biegu terminu dla złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu w sytuacji, gdy wnioskodawca nie brał udziału w przewidzianych w przepisach prawa czynnościach, o których nie był zawiadomiony, chociaż jego adres był znany. Według skarżącego, skoro wniosek o przyznanie prawa własności czasowej uznany został jako złożony w terminie, gdyż na jego podstawie wydana została pierwsza decyzja o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu, z powodu przeznaczenia gruntu w planie zabudowy pod użyteczność publiczną, to w późniejszych postępowaniach nie można było uznać, że wniosek ten został wniesiony po upływie prekluzyjnego terminu.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 7 ust. l dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm./- dotychczasowy właściciel gruntu, prawni następcy właściciela lub osoby prawa jego reprezentujące, mogli w ciągu 6 miesięcy od dnia objęcia w posiadanie gruntu przez gminę zgłosić wniosek o przyznanie na tym gruncie dotychczasowemu właścicielowi prawa wieczystej dzierżawy czynszem symbolicznym lub prawa zabudowy za opłatą symboliczną. W rozpoznawanej sprawie zasadniczą kwestią, mogącą mieć istotny wpływ na sposób jej rozstrzygnięcia, było wnikliwe ustalenie czy objęcie w posiadanie przedmiotowego gruntu przez gminę odbyło się przy ścisłym spełnieniu przez Zarząd Miasta Warszawy wymagań określonych w wydanym na podstawie art. 4 cytowanego dekretu rozporządzenia Ministra Odbudowy w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1946 r. w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy /Dz. U. Nr 16,poz. 112/, obowiązującego od dnia 21 maja 1946 r. do dnia 9 lutego 1948 r., a które ma zastosowanie w niniejszej sprawie. Wymienione wyżej rozporządzenie w § 3 ust. l przewidywało zawiadomienie o przystąpieniu do objęcia gruntu w posiadanie poprzez ogłoszenie Zarządu Miejskiego w organie urzędowym, które zgodnie z § 4 powinno zawierać: dokładne oznaczenie gruntu, z podaniem w miarę możliwości imienia i nazwiska dotychczasowego właściciela, termin oględzin nieruchomości, wezwanie dotychczasowego właściciela do wzięcia udziału w oględzinach. Stosownie do § 5 ust.1 - Zarząd Miejski, jeżeli posiadał dane o miejscu pobytu dotychczasowego właściciela, obowiązany był - niezależnie od ogłoszenia - zawiadomić go na piśmie o przystąpieniu do objęcia gruntu w posiadanie. W myśl § 7 ust.2 tego rozporządzenia - do sporządzonego protokołu oględzin, o którym mowa w § 7 ust. 1 dotychczasowy właściciel nieruchomości miał możliwość zgłoszenia zarzutów, jeżeli uważał, że zawarte w nim ustalenia naruszają jego prawa. Zgodnie natomiast z § 8 ust.1 rozporządzenia - grunt uważa się za objęty przez gminę m.st. Warszawy w posiadanie w rozumieniu art.7 ust. l dekretu z dniem dokonania przez Zarząd Miejski w organie tego zarządu ogłoszenia o sporządzonym protokole oględzin, co w niniejszej sprawie nastąpiło w dniu 31 lipca 1947r. /Dz. Urzędowy Nr 13 z 1947r. z podanej daty/.

Strona 2/3
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny