Skarżący trafnie zarzucają, że organ odwoławczy wbrew wymaganiom wynikającym z przepisów rozporządzenia Ministra Odbudowy z dnia 7 kwietnia 1947 r. wydanym w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy nie rozpoznał sprawy ponownie merytorycznie w jej całokształcie, do czego był zobowiązany z mocy art.138 kpa.
W rozpoznawanej sprawie skarżący bowiem podważyli objęcie przez gminę m.st. Warszawy przedmiotowego gruntu w posiadanie z dniem 31 lipca 1947 r., która to data nie może - ich zdaniem - stanowić początku biegu 6 miesięcznego prekluzyjnego terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu. Według skarżących dotychczasowy właściciel nieruchomości warszawskiej nie został zgodnie z wymaganiami § 5 cytowanego rozporządzenia powiadomiony o przystąpieniu do obejmowania przez gminę gruntu w posiadanie, ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Zarządu Miejskiego Nr 7 z dniem 5 lutego 1947 r., w którym termin oględzin gruntu wyznaczono na dzień 27 czerwca 1947 r. Zdaniem skarżących Zarządowi Miejskiemu znane były dane o miejscu pobytu dotychczasowego właściciela, o czym świadczą znajdujące się w aktach dokumenty, jak: zatwierdzenie przez Zarząd Miejski w dniu [...] projektu odbudowy /k. 131/ oraz orzeczenie Urzędu Likwidacyjnego z dnia [...] o przywróceniu [...] posiadania przedmiotowej nieruchomości, które to dokumenty zostały wystawione przed objęciem gruntu w posiadanie przez gminę.
Pominięcie przy rozpoznaniu sprawy powyższych dokumentów potwierdzających możliwość zapewnienie dotychczasowemu właścicielowi udziału w oględzinach nieruchomości, może świadczyć o objęciu w posiadanie gruntu przez gminę z istotnym naruszeniem § 5 cytowanego rozporządzenia, co mogło mieć wpływ na sposób rozstrzygnięcia wniosku. Niewyjaśnienie bowiem tej kwestii w dotychczasowym postępowaniu uniemożliwia ocenę, czy złożenie w dniu [...] wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu istotnie nastąpiło po upływie 6 miesięcznego terminu od dnia objęcia w posiadanie gruntu przez gminę.
Stwierdzić bowiem należy, że oświadczenia składane przez stronę w postępowaniu odwoławczym oraz powoływane przez nią dokumenty i dowody powinny być oceniane zgodnie z wymaganiami art. 77 § 1 kpa. Wadliwe natomiast ustalenie stanu faktycznego wbrew oczywistym dowodom może prowadzić do naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów /art.80 kpa/.
W związku z powyższym podnieść należy, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji brak jest dostatecznych ustaleń w kwestii, czy objęcie w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy przedmiotowej nieruchomości nastąpiło z zachowaniem określonych w prawie wymagań.
Z powyższych względów na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz. U. Nr 74,poz.368/ orzeczono, jak w sentencji wyroku. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art.55 ust.1 cytowanej ustawy.