W niniejszym postępowaniu skarżący upatruje bezczynności Wójta Gminy N. w niezałatwieniu jego wniosku o udzielenie informacji publicznej z dnia [...], dotyczącego udostępnienia nagrań dźwiękowych z sesji Rady Gminy N. za okres od [...] do [...] w formie płyty CD. Organ uznał natomiast, że nagrania te są jedynie materiałem pomocniczym do sporządzenia pisemnego protokołu i nie stanowią informacji publicznej. Natomiast informacją publiczną jest dopiero pisemny protokół sesji i ten dokument podlega udostępnieniu na zasadach określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.
Istota sporu sprowadza się zatem do tego, czy nagranie z sesji rady gminy stanowi informację publiczną. Stosownie do treści art. 1 ust. 1 i art. 6 u.i.d.p., informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Zatem ustawowe ujęcie "informacji publicznej" zawarte w tych przepisach jest bardzo szerokie przy czym przedmiotem informacji publicznej są w szczególności dziedziny wymienione w art. 6 ustawy. Jednocześnie wymaga podkreślenia, że wyliczenie zamieszczone w ostatnio wskazanym przepisie ma jedynie charakter przykładowy a zatem nie tworzy zamkniętego katalogu rodzaju i źródeł informacji. To natomiast prowadzi do wniosku, że - co do zasady - wszystko, co wiąże się bezpośrednio z funkcjonowaniem i trybem działania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 u.d.i.p., stanowi informację publiczną (zob. np. T.R. Aleksandrowicz, Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej, Wyd. LexisNexis, 2002 r., str. 136 i nast., M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznej, Toruń 2002, str. 25 i nast.). Do wskazanych w art. 4 ust. 1 podmiotów niewątpliwie należą organy gminy, a więc także rada gminy. Rada gminy obraduje na sesjach, zatem nie ulega żadnej wątpliwości, że przebieg sesji rady stanowi informację o działalności tego organu, a więc jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy i każdy ma prawo dostępu do takiej informacji. Wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. prawo do informacji obejmuje uprawnienia do dostępu do posiedzeń kolegialnych organów pochodzących z powszechnych wyborów, a więc i do posiedzeń rady gminy. Prawo to znalazło swoje normatywne rozwinięcie w art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 18 i 19 tej ustawy i jest realizowane poprzez wstęp na posiedzenia organów i udostępnienie materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych dokumentujących te posiedzenia.
Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w pełni podziela stanowisko zawarte w orzecznictwie sądów administracyjnych, że skoro w powyższych przepisach jest mowa o prawie "dostępu" oznacza to obowiązek udostępnienia wszelkich materiałów dokumentujących sesje rady gminy, w tym też kopii nagrań w dostępnej formie, o ile w ten sposób dokumentuje się także posiedzenia rady, a więc o ile nagrania te zostały formalnie sporządzone (por. m.in. wyrok WSA w Opolu z dnia 12 października 2009 r. sygn.. akt II SA/Op 216/09). Nagranie posiedzenia sesji rady jest niewątpliwie materiałem odzwierciedlającym przebieg sesji i dokonanych czynności rady, a zatem jest przejawem działalności kolegialnego organu. Wobec tego przyjąć należy, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 u.d.i.p. , materiały i dokumenty tworzone podczas posiedzenia organu władzy publicznej stanowią informację o sprawach publicznych. Nagranie posiedzenia sesji rady zapisane na nośniku w postaci m.in. taśmy magnetofonowej stanowią zatem informację publiczną. Wymaga w tym miejscu podkreślenia, że o zakwalifikowaniu określonej informacji jako podlegającej udostępnieniu w rozumieniu u.d.i.p. decyduje kryterium rzeczowe, tj. treść i charakter informacji. Informacja publiczna obejmuje bowiem swoim znaczeniem szerszy zakres pojęciowy niż dokumenty urzędowe i nie można zawężać i utożsamiać dostępu do informacji publicznej z dostępem do dokumentów urzędowych (wyrok NSA z 29 lutego 2012 r. sygn.akt I OSK 2215/11, lex nr 1122883), w tym przypadku wyłącznie do protokołu z sesji.