Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 października 2018 r. sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3) odmawia przyznania na rzecz skarżącego kwoty pieniężnej przewidzianej w art. 154 par. 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, 4) odmawia zasądzenia kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/4

K. M., przedstawiciel ustawowy M. B., w dniu [...] r. złożył wniosek do Narodowego Funduszu Zdrowia [...] Oddział Wojewódzki w K. o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielanych na terytorium innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Pismem z 13 lutego 2018 r. pełnomocnik skarżącego wniósł do Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia zażalenie na przewlekłe prowadzenie sprawy oraz niezałatwienie sprawy w terminie. We wniosku tym wystąpiono o stwierdzenie przewlekłości postępowania oraz o wyznaczenie organowi pierwszej instancji terminu, w którym rozpoznany zostanie wniosek o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielanych na terytorium innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W motywach podniesiono, że sprawa, nawet gdyby wymagała przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, powinna zostać rozpoznana do dnia 30 marca 2017 r., co jednak nie nastąpiło. Zdaniem pełnomocnika nic nie wskazuje na to, aby opóźnienie w załatwieniu sprawy skarżącego nastąpiło z powodów niezależnych od organu. Nadto pełnomocnik zaznaczył, że sprawa nie należała do nadzwyczaj skomplikowanych pod względem prawnym i medycznym, dlatego nieuzasadniona jest zwłoka w wydaniu decyzji. Zdaniem pełnomocnika w sprawie doszło do przewlekłości oraz organ nie załatwił sprawy w terminie, bezzasadnie odkładając wydanie decyzji oraz nie wykonując czynności procesowych mających na celu zakończenie postępowania w rozsądnym terminie.

Pismem z 25 maja 2018 r. wskazany powyżej pełnomocnik skarżącego wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na bezczynność Dyrektora Narodowego Funduszu Zdrowia [...] Wojewódzki Oddział w K.. W skardze zarzucono naruszenie przepisów prawa procesowego to jest art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i 4 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 42d ust. 15 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1793 ze zm.). Pełnomocnik wniósł o orzeczenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz przyznanie od organu na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 wyżej wymienionej ustawy oraz o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania.

W motywach skargi pełnomocnik strony skarżącej przybliżył czynności podejmowane w przedmiotowej sprawie i podtrzymał stanowisko zawarte w zażaleniu. W związku z tym stwierdzono, że wniosek powinien zostać załatwiony na podstawie art. 35 § 1 k.p.a. do 30 marca 2018 r. (tak w skardze). Nadto zakwestionowano tryb działań organu oraz podano, że począwszy od marca 2017 r. aż do września 2017 r. skarżący otrzymywał jedynie kolejne zawiadomienia o niezałatwieniu sprawy w terminie wraz z przedłużeniem o kolejny miesiąc. W ocenie pełnomocnika brak wskazania konkretnych przesłanek uzasadniających przedłużenie przez organ rozpatrzenia sprawy narusza zasady prowadzenia postępowania administracyjnego, a przekroczenie terminów oznacza, że w sprawie nastąpiło rażące naruszenie przepisów. Nadto określenie kolejnych terminów z powołaniem się na "charakter sprawy" ewidentnie narusza prawo strony do załatwienia sprawy w ustawowo określonym terminie. Ponadto nawet gdyby w sprawie miał zastosowanie art. 42d pkt 15 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, to decyzja winna być wydana do 30 lipca 2017 r., co jednakże nie nastąpiło.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne