Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Małgorzata Walentek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Drożdżał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi W. L. na przewlekłość postępowania administracyjnego Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą oddala skargę.
W skardze z dnia 16 lipca 2018 r. skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach W.L., reprezentowany przez adwokata R. R., zarzucił Dyrektorowi Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Katowicach przewlekłość w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą i wniósł o:
- zobowiązanie organu do wydania decyzji w terminie 14 dni od daty doręczenia przez sąd akt organowi,
- dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga,
- orzeczenie o rażącym naruszeniu prawa,
- przyznanie od organu na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a. w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a.,
- zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania, według norm przepisanych.
Zarzucił nadto naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i 4 kpa.
W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, że w dniu 14 lutego 2017 r. skarżący złożył wniosek o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej, będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielonych na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, na podstawie art. 42b ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (dalej - "ustawa o świadczeniach"). Wniosek ten był złożony prawidłowo i zawierał wszystkie ustawowo wymagane dane, a braki w dokumentacji zostały uzupełnione w terminie wyznaczonym w tym celu.
Mimo tego organ nie rozpoznał sprawy w terminie. Skarżący skorzystał zatem w przysługującego mu uprawnienia do złożenia zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie i przewlekłe jej prowadzenie, które dotąd nie zostało rozpoznane.
Skarżący wywodził, że organ od półtora roku nie poczynił żadnych czynności co uzasadnia wniosek o stwierdzenie, że przewłoka miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Odpowiadając na skargę organ postulował jej oddalenie, wskazując w szczególności, że w dniu [...] r. wydał decyzję przyznającą skarżącemu wnioskowane należności i zostały one mu już wypłacone (z akt wynika, że nastąpiło to 4 października 2017 r.). Nadto scharakteryzował trudności związane z charakterem tego rodzaju postępowań i podniósł, że podejmował wszelkie niezbędne czynności zmierzające do ustalenia stanu faktycznego, na podstawie którego można dopiero rozstrzygnąć sprawę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 cytowanego artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Jednocześnie wyżej wymieniona kontrola, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub w pkt 4a.