Sprawa ze skargi K. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. w przedmiocie przyznania zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 maja 2016 r. sprawy ze skargi K. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. w przedmiocie przyznania zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 22 grudnia 2015 r. K. M. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na przewlekle prowadzenie postępowania przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. (MOPS) w zakresie rozpoznania jego wniosku z dnia 30 września 2015 r. w sprawie ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku na synów A. i P., na okres zasiłkowy 2015-2016. Zdaniem skarżącego, organ nie wydał decyzji administracyjnej w terminie określonym w art. 35 § 1 - 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 267, dalej: "K.p.a."), a także nie zawiadomił o niezałatwieniu sprawy, w myśl art. 36 K.p.a., dlatego dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, co uzasadnia zasądzenie od tegoż organu zwrotu kosztów postępowania i kwoty 18 917,- zł.

W uzasadnieniu skargi akcentował, że w dniu 30 września 2015 r. zwrócił się pocztą elektroniczną do MOPS o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego na synów A. i P., na okres zasiłkowy 2015 - 2016. Wskazał, że decyzjami z dnia [...] r. organ pierwszej instancji ustalił prawo skarżącego do zasiłku rodzinnego na syna - A. oraz odmówił ustalenia prawa do zasiłku na syna - P. W ocenie skarżącego, organ miał obowiązek wydać decyzję w przedmiocie ustalenia wyżej wskazanych świadczeń nie później niż w ciągu miesiąca od dnia wszczęcia postępowania, tj. nie później niż do dnia 30 października 2015 r. Organ w kodeksowym terminie decyzji nie wydał, a jednocześnie nie zawiadomił o niezałatwieniu sprawy w terminie, nie podał przyczyny zwłoki i nie wskazał nowego terminu załatwienia sprawy. Z tego powodu wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania w niniejszej sprawie, ale ten organ postanowieniem z dnia [...] r. stwierdził, że zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania nie jest zasadne, bowiem do terminu załatwienia sprawy należy doliczyć okresy oczekiwania przez organ na dowody. Skarżący nie zgodził się z taką argumentacją wskazując na błędy organu przy obliczaniu okresów oczekiwania na dodatkowe dokumenty, bowiem pomiędzy wezwaniem do uzupełnienia wniosku z dnia 29 października 2015 r., a odpowiedzią skarżącego udzieloną dnia 1 listopada 2015 r. upłynęły 3 dni, a nie 6 jak wyliczyło Samorządowe Kolegium Odwoławczego w K.

W odpowiedzi na skargę organ zakwestionował w całości żądania skarżącego podnosząc, że postępowanie w sprawie prowadzone było z poszanowaniem wynikających z przepisów prawa terminów, bowiem zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, w przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenia rodzinne złoży wniosek do dnia 30 września, termin ustalenia prawa do świadczenia i jego wypłata następując do 30 listopada danego roku. W ocenie organu przepis ten należy traktować jako lex specialis wobec 30 dniowego terminu na załatwienie sprawy administracyjnej, przewidzianego w art. 35 § 1 K.p.a. Podkreślił jednocześnie, że we wrześniu każdego roku, ze względu na bieżący okres zasiłkowy, następuje największe obciążenie pracą, a wnioski rozpatrywane są chronologicznie. Dodał, że skoro wniosek skarżącego wpłynął 30 września 2015 r., to podlegał rozpatrzeniu pod koniec października 2015 r. Dnia 29 października skarżący został wezwany przez organ do uzupełnienia wniosku i po wykonaniu wezwania niezwłocznie wydana została decyzja administracyjna. Wbrew ocenie skarżącego nie istniała potrzeba zawiadamianie o niezałatwieniu sprawy w terminie, bowiem stan taki nie zaistniał.

Strona 1/4