Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz Sędziowie WSA Izabela Bąk-Marciniak WSA Tomasz Grossmann ( spr. ) Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi B. P. na bezczynność Rady Gminy [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę
Pismem z 21 listopada 2012 r. B. P. (dalej: "Skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (dalej: "WSA w Poznaniu") skargę na bezczynność "Urzędu Gminy W." (dalej: "Urząd Gminy"). Wyrokiem z 06 marca 2013 r., sygn. akt IV SAB/Po 100/12, WSA m.in. umorzył postępowanie sądowoadministracyjne w części dotyczącej wniosku B. P. - "skargi" do Przewodniczącego Rady Gminy W. z dnia "8 sierpnia 2011 r." (pkt 3 sentencji wyroku). W uzasadnieniu sąd wskazał, że na rozprawie w dniu 06 marca 2013 r. Skarżąca cofnęła skargę w części dotyczącej bezczynności w rozpoznaniu wniosku określonego w skardze jako "wniosek zawarty w skardze na Wójta Gminy W." (tj. w adresowanej do Przewodniczącego Rady Gminy W. "skardze", opatrzonej datą "8 grudnia 2011 r.").
Pismem z 17 stycznia 2013 r. B. P. wniosła do WSA w Poznaniu, za pośrednictwem Rady Gminy W. (dalej "Rada Gminy"), skargę na bezczynność tego organu w zakresie: "zaniechania wykonania zadań przez właściwe organy, naruszenia praworządności lub słusznych interesów obywateli, przewlekłego i biurokratycznego załatwiania spraw". Zarzucając naruszenie:
- art. 10 oraz art. 12 pkt 2, 13 i 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.; dalej: "ustawa o dostępie do informacji publicznej", w skrócie "u.d.i.p."), a także
- art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.; dalej w skrócie: "k.p.a."), przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu,
Skarżąca wniosła o: (1) zobowiązanie Rady Gminy do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi oraz (2) zasądzenie zwrotu kosztów postępowania od organu.
Z uzasadnienia skargi i materiałów zebranych w aktach sprawy wynika, że pismem z 08 sierpnia 2012 r. [omyłkowo opatrzonym datą "8 sierpnia 2011 r." - uw. Sądu], skierowanym do Przewodniczącego Rady Gminy, Skarżąca, na podstawie art. 227 k.p.a,. złożyła skargę na zaniedbania w pracy Wójta Gminy W. (dalej: "Wójt"). W piśmie tym zawarła również wniosek o:
- udostępnienie stenogramu bądź materiału audio z dyskusji publicznej nad przyjętymi w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rozwiązaniami, odbytego w dniu 06 lipca 2012 r. w Urzędzie Gminy;
- pociągnięcie osoby sporządzającej, oraz odpowiedzialnej za sporządzenie protokołu z naruszeniem przepisów prawa, do odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej w przepisach prawa.
W skardze do Sądu Skarżąca zarzuciła, że pomimo upływu okresów przewidzianych prawem na odpowiedź, informacja publiczna nie została udostępniona ani nie została wydana decyzja administracyjna o odmowie udzielenia tej informacji.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej odrzucenie, ewentualnie o oddalenie. Na wstępie organ zaznaczył, że "skarga" Skarżącej z 8 sierpnia 2012 r. skierowana do Przewodniczącego Rady Gminy zostało błędnie oznaczone datą "2011" rok. Dalej wyjaśnił, że bezzwłocznie po otrzymaniu tego pisma Przewodniczący Rady Gminy poinformował Skarżącą, że skarga zostanie rozpatrzona przez Radę Gminy na najbliższej sesji, i skierował skargę do rozpatrzenia i zaopiniowania przez komisję Rady Gminy. Po uzyskaniu stanowiska komisji, Rada Gminy na posiedzeniu w dniu 27 września 2012 r. wyraziła swoje stanowisko wobec wniesionej skargi w uchwale nr XXI/163/2012, w której stwierdzono, że skarga jest bezzasadna. Uchwała wraz z uzasadnieniem została wkrótce po jej podjęciu opublikowana w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy. W tym stanie rzeczy organ ocenił skargę jako niezrozumiałą.