Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Donata Starosta Sędziowie WSA Bożena Popowska (spr.) WSA Anna Jarosz Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi P.T. na bezczynność Rektora Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie stypendium za wyniki w nauce 1. zobowiązuje Kierownika Podstawowej Jednostki Organizacyjnej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu do wydania decyzji w sprawie z wniosku Skarżącego P.T. w terminie 14 dni od uprawomocnienia się niniejszego wyroku 2. zasądza od Rektora Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu na rzecz P.T. kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
P.T. pismem z dnia 7 września 2010r. zwrócił się do Rektora Uniwersytetu Medycznego w P. z wnioskiem o przyznanie stypendium za wyniki w nauce na rok akademicki 2010/2011.
Rektor Uniwersytetu Medycznego im. K.M. w P. pismem z dnia [...] października 2010r. odmówił przyznania stypendium z uwagi na fakt, iż wnioskodawca nie jest uczestnikiem studiów doktoranckich.
W związku z powyższym, P.T. pismem z dnia 12 listopada 2010r. wniósł o wydanie decyzji zgodnie z przepisami kpa odnośnie przyznania stypendium za wyniki w nauce na rok akademicki 2010/2011.
Odpowiadając na powyższy wniosek, radca prawny P.G. działając z upoważnienia Rektora pismem z dnia [...] grudnia 2010r. poinformował wnioskodawcę, iż ostateczna decyzja o skreśleniu go z listy doktorantów wydana została w dniu [...] grudnia 2009r. i jej wykonanie nie zostało wstrzymane. Rozstrzyganie kwestii stypendium za wyniki w nauce w odniesieniu do osoby nie będącej doktorantem, w drodze decyzji administracyjnej jest więc nieuzasadnione.
Mając powyższe na uwadze P.T. wniósł skargę na bezczynność władz Uniwersytetu Medycznego w P. w przedmiocie niewydania decyzji w przedmiocie stypendium za wyniki w nauce na rok akademicki 2010/2011.
Rektor Uniwersytetu Medycznego im. K.M. w P. odpowiadając na skargę wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej. Organ wyjaśnił, że skarżący został przyjęty na studia doktoranckie w roku akademickim 2009/2010, lecz decyzją z dnia [...] listopada 2009r. został skreślony z listy studentów studiów doktoranckich, z powodu nie uczestniczenia w wyznaczonych zajęciach dydaktycznych i organizacyjnych oraz nieusprawiedliwionej nieobecność w Uczelni. Decyzja w tym zakresie poddana została kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, który wyrokiem z dnia 14 lipca 2010r. Sygn. akt IV SA/Po 210/10 oddalił skargę na tą decyzję. Bezspornym jest więc, że skarżący nie tylko nie uczestniczył w studiach doktoranckich w roku akademickim 2010/2011 ale praktycznie nie podjął tych studiów w roku akademickim 2009/2010. Skoro więc skarżący nie jest doktorantem Uczelni, nie posiada on przymiotu strony w postępowaniu dotyczącym stypendium za wyniki w nauce na rok akademicki 2010/2011 Zatem brak jest podstaw do wszczynania postępowania administracyjnego w tych sprawach i rozstrzygania ich w drodze decyzji administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Kontrola sądu administracyjnego, zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002r., nr 153, poz. 1269) i art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ppsa), ogranicza się do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Kontrola ta sprowadza się więc do zbadania czy w toku rozpoznania sprawy organy administracji publicznej nie naruszyły prawa materialnego i procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, czy zgodnie z art. 7, 77 § 1 i 80 kpa dokonano ustalenia stanu faktycznego a dokonana ocena tych ustaleń znajduje oparcie w materiale dowodowym i uzasadnieniu decyzji sporządzonym zgodnie z art. 107 kpa, a więc w sposób przekonywujący. Ponadto Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany powołaną podstawą prawną (art. 134 §1 ppsa).