Dnia 29 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski Sędziowie Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.) Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 29 września 2017 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi H. S. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] oddala skargę
Skargą z [...] lutego 2017 r. H. S. wniosła o:
- stwierdzenie bezczynności oraz opieszałość i nieprzestrzeganie obowiązujących organy administracji państwowej ustawowych terminów rozpatrywania spraw w związku z rozpoznaniem odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...];
-nałożenie na Ministra Infrastruktury i Budownictwa kary pieniężnej w wysokości określonej art. 154 § 7 P.p.s.a.
-obciążenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa ewentualnymi kosztami postępowania.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że w dn. [...]. 02. 2013r Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad wniosła do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie: Ministra Infrastruktury i Budownictwa) odwołanie od decyzji Wojewody [...] nr [...]. z dn. [...] stycznia 2013r , przyznającej skarżącej odszkodowanie za obniżenie wartości działek i szkody poniesione w związku z decyzją nr [...] z dn. [...].stycznia 2007r tegoż Wojewody, ograniczającą dostęp i sposób użytkowania działek z powodu instalacji dwóch linii elektrycznych średniego napięcia nad jej działkami nr [...] i nr[...] w S. gm. [...], w ramach budowy infrastruktury obwodnicy drogi krajowej nr [...].
Dopiero po ponad 10 miesiącach bezczynności, bowiem nie pozyskano w międzyczasie żadnej dodatkowej dokumentacji na potwierdzenie zasadności argumentów w odwołaniu GDDKiA, w dniu [...] grudnia 2013r Minister Infrastruktury i Budownictwa wydał postanowienie zawieszające z urzędu postępowanie odwoławcze celem rozpatrzenia tzw. "zagadnienia wstępnego", czyli prawomocności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2007r., a po kolejnych 2 miesiącach, [...] lutego 2014r. wydał decyzję stwierdzającą nieważność tej decyzji Wojewody [...], uzasadniając to faktem wykonania instalacji linii elektrycznych w 2006r, czyli przed wydaniem tej decyzji. Decyzja Ministra z dnia [...] lutego 2014r. jest zupełnie sprzeczna z poprzednią, ostateczną decyzją tegoż Ministra z [...] czerwca 2011 r., w której tę samą kwestię odrzucono i uznano moje prawo do odszkodowania, wynikające także z wcześniejszej decyzji Wojewody [...] z [...] września 2005r, zatwierdzającej projekt budowlany i wydającej pozwolenie na budowę przedmiotowej inwestycji, a także wskazującej działki (w tym moje) do czasowego ograniczenia dostępu. Ta decyzja określiła też przesłanki merytoryczne do zakwestionowanej następnie przez GDDKiA i uchylonej przez Ministra decyzji Wojewody [...] z dn. [...] stycznia 2013r. Jednakże, w świetle późniejszego wyroku WSA z dn.27 kwietnia 2015r., właśnie ta pierwsza decyzja Ministra Infrastruktury z 201 lr okazała się słuszna.
Zdaniem skarżącej, obecnie podejmowane prze organ II instancji czynności mają charakter pozorny, mają na celu wyłącznie przeciąganie i gmatwanie sprawy w celu uniknięcia przez GDDKiA, wypłaty odszkodowania. Skarżąca odwołała sią od tej decyzji. Odwołanie nie zostało uwzględnione i po upływie 3 miesięcy, decyzją z dnia [...] czerwca, 2014r. Minister utrzymał w mocy swą poprzednią decyzję z [...] lutego 2014r. W dniu [...] lipca 2014r skarżąca wniosła skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2015r. uchylił obie decyzje Ministra Infrastruktury, tym samym podtrzymując ważność decyzji Wojewody [...] z [...] stycznia 2007r. i prawo do odszkodowania. Mimo korzystnego wyroku, Minister Infrastruktury i Rozwoju nadal wykazał bezczynność zarówno w realizacji odszkodowania, jak i nie podjął żadnych czynności w celu wyjaśnienia podważonej argumentacji GDDKiA, natomiast [...] sierpnia, 2015r. wydał decyzję, znak: [...], o przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez I instancję z uwzględnieniem zastrzeżeń GDDKiA Powyższą decyzję skarżąca zaskarżyła, a Wojewódzki Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 27 stycznia 2016r., uznał słuszność skargi i uchylił w/w decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2015r., gdyż: "w ocenie Sądu materiał zgromadzony w sprawie pozwala na sformułowanie oceny jaką szkodę poniosła skarżąca w związku z wydaniem decyzji Wojewody [...] z dn. [...] stycznia 2007r.Uzupełnienie materiału dowodowego w zakresie wskazanym przez organ odwoławczy nie wykracza poza uprawnienie wynikające z art. 136 K.p.a ."