Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj Sędzia WSA Agnieszka Wójcik Pr, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 6 września 2017 r. sprawy ze skargi J. M. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpoznania odwołania oddala skargę
Pismem z dnia 13 marca 2017 r. J. M. (dalej: "skarżący"), reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcę prawnym, wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania odwoławczego przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji odmawiającej cudzoziemcowi udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W związku z powyższym wniósł o:
- stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania z rażącym naruszeniem prawa,
- przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.,
- zasądzenia na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Skarżący podniósł na wstępie, że przed wniesieniem skargi wyczerpał przysługujące mu środki prawne, tj. w dniu 7 marca 2017 r. wezwał Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców do usunięcia naruszenia prawa poprzez niezwłoczne rozpatrzenie wniesionego odwołania.
Następnie skarga zawiera wywód prawny dotyczący różnic pomiędzy bezczynnością organu, a przewlekłością postępowania administracyjnego. Powołując się na orzecznictwo podkreślono, że przewlekłość w prowadzeniu postępowania nastąpi wówczas, gdy organ nie załatwi sprawy w terminie, nie pozostając jednocześnie w bezczynności, a podejmowane przez organ czynności procesowe nie charakteryzują się koncentracją, względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy. Przewlekłe prowadzenie postępowania zaistnieje zatem wówczas, gdy będzie mu można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postepowania administracyjnego, by zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia. Podkreślono, że zażalenie na bezczynność i skarga na przewlekłość stanowią skargi odrębnego rodzaju. Ustanie bezczynności organu nie wyłącza zażalenia na przewlekłość. Nie można zatem uznać, że sam fakt wydania decyzji stanowi o bezprzedmiotowości skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania.
Skarżący wskazał, że w niniejszej sprawie odwołanie strony z dnia 14 października 2016 r. do organu wpłynęło najpóźniej w dniu 31 października 2016 r. Zgodnie z art. 35 § 3 k.p.a. załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania. Skarżący podniósł, że w rozpoznawanej sprawie, zakończonej decyzją odmowną, potrzeba prowadzenia postępowania wyjaśniającego ograniczona została do oceny zarzutów odwołania, a w celu rozpatrzenia sprawy konieczna była wyłącznie weryfikacja akt sprawy organu pierwszej instancji, znajdujących się w organie odwoławczym. Zatem sprawa powinna zostać załatwiona w jak najkrótszym możliwym terminie, tym bardziej że dotyczy żywotnej kwestii jaką jest uregulowanie pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poszanowanie jego życia osobistego i prywatnego.