Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska, sędzia WSA Paweł Groński (spr.), Protokolant ref. staż. Krystyna Stępniak-Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o uzupełnienie decyzji 1. stwierdza przewlekłość postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o uzupełnienie decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...]; 2. stwierdza, że przewlekłość postępowania miała charakter rażący; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącej A. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
A. w K. (dalej: skarżący) złożyła w dnu 16 września 2013 r. do Ministra Transportu i Budownictwa wniosek o uzupełnienie decyzji tego organu z dnia [...] sierpnia 2013 r., znak: [...]. Decyzją tą organ działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 4 i art. 158 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej jako kpa, stwierdził, że orzeczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] listopada 1965 r. o przyznaniu H. i H. G. odszkodowania za nieruchomość wywłaszczoną, zostało wydane z naruszeniem prawa. We wniosku o uzupełnienia tej decyzji co do rozstrzygnięcia żądano orzeczenia o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji oraz skonkretyzowania naruszenia przepisu prawa, ze względu na które rozstrzygnięto, jak w sentencji decyzji.
Minister Infrastruktury i Rozwoju - następca prawny Ministra Transportu i Budownictwa, postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r., znak: [...], odmówił uzupełnienia decyzji z dnia [...] sierpnia 2013 r. W uzasadnieniu podał, że rozstrzygnięcie zawarte w decyzji jest kompletne. Strona domaga się w istocie zmiany decyzji. Zmiana decyzji nie może być zaś dokonana w trybie uzupełnienia decyzji.
W związku z niezałatwienieniem sprawy - wniosku o uzupełnienie decyzji, w terminie, pismem z dnia [...] lipca 2014 r. A. w K., na podstawie art. 37 § 1 kpa, wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa. Organowi zarzuciła przekroczenie terminów z art. 35 kpa oraz niezawiadomienie stron postępowania o przyczynie zwłoki w załatwieniu sprawy (art. 36 kpa). Następnie, w dniu 21 lipca 2014 r. A. w K. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju postępowania w sprawie uzupełnienia decyzji Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2013 r. Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do załatwienia niniejszej sprawy oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podkreśliła, że miedzy złożeniem wniosku o uzupełnienie decyzji a wydaniem postanowienia w tej sprawie upłynęło 9 miesięcy. Organ nie podjął w tym czasie żadnych czynności, nie zawiadomił też stron o przyczynach zwłoki w załatwieniu sprawy.
Minister Infrastruktury w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie i podał, że wezwanie do usunięcia naruszenia prawa postanowieniem o odmowie sprostowania decyzji zostało złożone po wydaniu w dniu 27 czerwca 2014 r. przez Ministra postanowienia o odmowie uzupełnienia decyzji, a zatem było bezskuteczne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
Zgodnie z art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej jako ppsa Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.