Dnia 15 maja 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Korzeniowski Sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 maja 2017 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. W. na przewlekłość Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosku I. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Budownictwa do rozpatrzenia, w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania niniejszego wyroku wraz z uzasadnieniem i aktami sprawy, wniosku J. W. o stwierdzenie nieważności orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia [...] września 1961r. nr [...] o przejściu na własność Skarbu Państwa z mocy prawa udziału 2/5 części w prawie własności nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] i ul. [...], oznaczonej nr hip. [...], rep. hip. nr [...] przysługującego Z. v. Z.P.; II. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Budownictwa dopuścił się przewlekłości w zakresie rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w pkt I wyroku; III. stwierdza, że przewlekłość Ministra Infrastruktury i Budownictwa, o której mowa w pkt II wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; IV. wymierza Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa grzywnę w wysokości 1000 zł (tysiąc złotych); V. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz skarżącego J. W. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. Pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. J. W. (dalej "skarżący"), reprezentowany przez adw. A. H., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") skargę literalnie oznaczoną jako "skarga na bezczynność" Ministra Infrastruktury i Budownictwa (dalej także "Ministra") w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia [...] września 1961 r. nr [...] o przejęciu na własność Skarbu Państwa, z mocy prawa, nieruchomości położonej w [...], przy ulicy [...] i ul. [...], stanowiącej własność w 2/5 części Z. vel Z. P., oznaczonej nr hip [...], rep. Hip. Nr [...].
W skardze zarzucono Ministrowi naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj.: art. 12 § 1 k.p.a., art. 35 k.p.a. i art. 36 k.p.a. skutkujące niewydaniem decyzji stwierdzającej nieważność decyzji w sprawie ww. nieruchomości.
W konsekwencji podniesienia w/w zarzutów, skarga wnosi o:
- zobowiązanie Ministra do wydania przedmiotowej decyzji,
- zobowiązanie Ministra do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie oraz podjęcia środków niezbędnych do zapobieżenia występowaniu tego typu nagannych praktyk w przyszłości,
- stwierdzenie rażącego naruszenia prawa oraz wyjaśnienie przyczyn tegoż naruszenia,
- rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym
- zasądzenie od Ministra na rzecz skarżącego kosztów postępowania.
Uzasadniając zarzuty skargi, skarżący wskazał w szczególności, co następuje:
Pismem z dnia 4 maja 2011 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia [...] września 1961 r. nr [...] o przejęciu na własność Skarbu Państwa, z mocy prawa, nieruchomości położonej w [...], przy ulicy [...] i ul. [...], stanowiącej własność w 2/5 części Z. vel Z. P., oznaczonej nr hip [...], rep. Hip. Nr [...].
W ciągu 5 lat od momentu wszczęcia postępowania administracyjnego Minister Infrastruktury i Budownictwa wyznaczał kolejne terminy rozpoznania sprawy, z których się nie wywiązywał.
Pismem z dnia 17 sierpnia 2015 r. skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez wydanie decyzji w sprawie. W odpowiedzi organ wyznaczył kolejny termin rozstrzygnięcia sprawy - do dnia 31 grudnia 2015 r. Termin ten również nie został dochowany.
Kolejnym pismem z dnia 7 stycznia 2016 r. pełnomocnik skarżącego ponownie wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa.
Minister Infrastruktury i Budownictwa nie wyznaczył kolejnego terminu rozpoznania sprawy.
W świetle powyższego niniejsza skarga jest w pełni uprawniona i zasadna.
II. Przebieg postępowania administracyjnego, objętego przedmiotem skargi, przedstawia się w następujący sposób:
1. Orzeczeniem z dnia [...] września 1961 r., nr [...], Minister Gospodarki Komunalnej orzekł o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa, z mocy prawa udziału 2/5 części w prawie własności nieruchomości, położonej w [...] przy ul. [...] i ul. [...], przysługującego Z. vel Z. P., oznaczonej nr hip. [...], rep. hip. nr [...].
2. Pismem z dnia 4 maja 2011 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego z dnia 25 września 1961 r.