Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anna Sękowska Sędziowie: sędzia WSA Grzegorz Rząsa asesor WSA Anna Sidorowska-Ciesielska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi [...] Sp. j. z siedzibą w B. na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpoznania zażalenia w sprawie wznowienia postępowania 1. stwierdza, że Główny Inspektor Ochrony Środowiska dopuścił się bezczynności; 2. stwierdza, że bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 4. wymierza Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych; 5. przyznaje od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz [...] Sp. j. z siedzibą w B. sumę pieniężną w wysokości 500 (pięćset) złotych; 6. zasądza od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz [...] Sp. j. z siedzibą w B. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
[...] sp. jawna z siedzibą w [...] wniosła skargę na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia skarżącej Spółki na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania wznowieniowego w sprawie ustalenia daty usunięcia naruszenia polegającego na braku wymaganego pozwolenia na wprowadzanie pyłów do powietrza.
Skarga została wniesiona w następujących okolicznościach faktyczny i prawnych sprawy:
Postanowieniem z [...] września 2017 r. [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego w przedmiocie ustalenia daty usunięcia naruszenia polegającego na braku wymaganego pozwolenia na wprowadzanie pyłów do powietrza dla mobilnej wytwórni [...] w [...]. Skarżąca Spółka wniosła zażalenie na postanowienie z [...] września 2017 r. Zażalenie to zostało przekazane do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska dnia 3 października 2017 r., przy piśmie z dnia 27 września 2017 r. Skarżąca Spółka wniosła ponaglenie, które wpłynęło do organu w dniu 6 lipca 2018 r.
W dniu 15 lipca 2018 r. skarżąca Spółka wniosła skargę na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia, wnosząc o:
- zobowiązanie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska do rozpoznania zażalenia na postanowienie z [...] września 2017 r. o odmowie wszczęcia postępowania wznowieniowego;
- stwierdzenie, że Główny Inspektor Ochrony Środowiska dopuścił się bezczynności oraz przewlekłego prowadzenia postępowania, przy czym miały one miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
- wymierzenie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska grzywny w kwocie 500 zł;
- zasądzenie od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącej Spółki sumy pieniężnej w kwocie 500 zł;
- zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania;
Skarżąca podniosła, że pomimo upływu terminu określonego w art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), dalej K.p.a. Główny Inspektor Ochrony Środowiska nie wyznaczył terminu załatwienia sprawy ani nie poinformował strony o przyczynach zwłoki. Organy administracji powinny działać w sprawie szybko i wnikliwie, co wynika z art. 12 § 1 K.p.a. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przez okres ponad 9 miesięcy nie rozpoznał sprawy. Nie sposób uznać, że przekroczenie terminu do rozpoznania sprawy było nieznaczne.
Postanowieniem z [...] sierpnia 2018 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska uchylił zaskarżone postanowienie z [...] września 2017 r. w części, a w części utrzymał je w mocy.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Skarga jest zasadna.
Skarżąca Spółka wniosła o stwierdzenie, że Główny Inspektor Ochrony Środowiska dopuścił się bezczynności oraz przewlekłego prowadzenia postępowania. Zarzucenie w jednym piśmie bezczynności oraz przewlekłości postępowania nie powinno być traktowane jako skumulowanie dwóch skarg, o ile kwestionowana jest terminowość i sprawność działania organu w tej samej sprawie administracyjnej. W takim przypadku objęcie jedną skargą obu form opieszałości organu inicjuje jedną sprawę sądowoadministracyjną, w której sąd ma obowiązek rozpoznać i rozstrzygnąć spór o legalność braku wydania aktu lub niezałatwienia sprawy w terminie (por. wyr. NSA z 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt II OSK 255/16). W okolicznościach tej sprawy Sąd uznał, że organ dopuścił się bezczynności.