Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Protokolant ref. staż. Aleksandra Larkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2015 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpatrzenia odwołania 1. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Rozwoju rozpoznając odwołanie od decyzji Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r. pozostawał w bezczynności; 2. stwierdza, iż bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Ministrowi Infrastruktury i Rozwoju grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych; 4. w pozostałym zakresie umarza postępowanie sądowe; 5. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego A. K. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
P. A. K., reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego, wniósł skargę, zarzucając bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju przy rozpatrywaniu jego odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 2013 r.
Uzasadniając skargę opisano przebieg sprawy, podnosząc:
- pismem z 7 sierpnia 2013 r. zostało wniesione odwołanie od decyzji zaś pismem z 16 sierpnia 2013 r. Wojewoda [...] poinformował, że wniesiono je w ustawowym terminie; organ przesłał środek odwoławczy wraz z aktami do organu II. instancji, celem zbadania prawidłowości zaskarżonej decyzji,
- w związku z tym, że sprawa nie została załatwiona w terminie, ani nie poinformowano strony o jej stanie, pismem z 3 grudnia 2013 r. Skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, polegające na bezczynności przy rozpatrywaniu odwołania,
- w odpowiedzi z 30 grudnia 2013 r., Skarżący otrzymał informację, że przewidywany termin załatwienia sprawy to 31 marca 2014 r., pomimo upływu wskazanego terminu sprawa nadal nie została załatwiona,
- wezwanie do usunięcia naruszeń prawa zostało ponownie wysłane 17 lipca 2014 r.,
- organ odwoławczy - pismem z 6 sierpnia 2014 r. - poinformował o nowym terminie załatwienia sprawy - do 30 września 2014 r.,
- pismem z 14 października 2014 r. Skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa; do dnia wniesienia skargi ((26 listopada 2014 r.) nie otrzymał na to żadnej odpowiedzi.
Skarżący wniósł o:
- zobowiązanie organu (mylnie wskazano, że chodzi o organ I. instancji) do wydania decyzji administracyjnej w określonym terminie,
- zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej oddalenie. Opisano również przebieg sprawy wskazując:
- brak możliwości rozpatrzenia odwołania, w terminach wskazanych w art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", był spowodowany koniecznością przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego oraz dużą ilością wpływających spraw - z których każdy wymaga szczegółowej analizy stanu prawnego i faktycznego w indywidualnej sprawie - oraz koniecznością rozpatrywania wniosków według kolejności wpływu,
- organ administracji pismem z 6 sierpnia 2014 r., zwrócił się do rzeczoznawcy majątkowego o wyjaśnienie kwestii aktualności operatu szacunkowego, sporządzonego w przedmiotowej sprawie; pismo to biegły odebrał 20 sierpnia 2014 r.,
- wobec braku otrzymania odpowiedzi od rzeczoznawcy majątkowego organ pismem z 14 listopada 2014 r., ponownie wezwał rzeczoznawcę majątkowego o wyjaśnienie kwestii aktualności operatu szacunkowego; korespondencję biegły odebrał 20 listopada 2014 r.,
- organ odwoławczy ponownie nie uzyskał odpowiedzi od biegłego, w związku z powyższym, decyzją z [...] grudnia 2014 r., przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I. instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Bezczynność organu administracji publicznej, w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zam.) ma miejsce, gdy w prawnie ustalonym terminie organ administracji nie podejmuje czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie kończy go wydaniem w terminie stosownego aktu, lub nie podjął wymaganej czynności. Dla skuteczności skargi nie ma znaczenia, z jakich powodów określony akt nie został podjęty lub czynność nie została dokonana, a w szczególności czy przewlekłe prowadzenie postępowania zostało spowodowane zawinioną lub niezawinioną opieszałością organu w ich podjęciu lub dokonaniu (patrz: T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, str. 86). Nie może mieć więc w sprawie znaczenia sformułowana przez organ argumentacja o dużym wpływie spraw, ich złożonym charakterze czy konieczności rozpatrywania według kolejności wpływu.