Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2013 r. sprawy ze skargi W. S. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy K. o rozgraniczenie 1. stwierdza przewlekłość postępowania administracyjnego w przedmiocie rozpoznania wniosku skarżącego W. S. dnia 26 września 2005 r. o rozgraniczenie działek numer ewidencyjny [...] i [...] położonych w miejscowości W. i uznaje, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2. wymierza Wójtowi Gminy K. grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych; 3. zasądza od Wójta Gminy K. na rzecz skarżącego W. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 7 kwietnia 2013 r. W.S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wójta Gminy K. dotyczącego wniosku skarżącego z dnia 26 września 2005 r. w sprawie wydania decyzji o rozgraniczeniu działek o nr ewid. [...] i [...] położonych w W. z nieruchomościami przyległymi.
Z akt sprawy wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. znak [...], po rozpatrzeniu zażalenia W.S. na bezczynność organu, zobowiązało Wójta Gminy K. do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania postanowienia.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy K. wniósł o odrzucenie skargi, ewentualnie ojej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w przypadkach określonych w pkt 1 -4a tego artykułu.
Przepis art. 149 § 1 p.p.s.a. stanowi, że sąd, uwzględniając skargę na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Ponadto, stosownie do art. 149 § 2 p.p.s.a., sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.
Na wstępie zauważyć należy, że zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Warunkiem formalnym skuteczności wniesienia do sądu administracyjnego skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji publicznej jest wyczerpanie trybu określonego w art. 37 § 1 k.p.a. Przepis ten stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W odniesieniu do formalnej dopuszczalności wniesionej skargi stwierdzić należy, że skarżący wyczerpał przewidziany prawem środek zaskarżenia, gdyż poprzedził wniesienie skargi złożeniem w trybie art. 37 § 1 k.p.a. zażalenia skierowania do organu wyższej instancji, tj. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W.