Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 3 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi J. S. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2017/2018 oddala skargę w całości.
W dniu 11 lipca 2019 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynęła skarga J. S. (dalej: strona lub skarżąca) na bezczynność Wojewody D. (dalej: organ lub Wojewoda) w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2017/2018.
Opisując dotychczasowy przebieg postępowania strona podała, że w dniu 4 czerwca 2018 r. złożyła w Ośrodku Pomocy Społecznej w K. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2017/2018. Podanie to zostało następnie przekazane Wojewodzie w dniu 7 czerwca 2018 r.
W związku z brakiem jakichkolwiek czynności ze strony organu skarżąca pismem z dnia 31 stycznia 2019 r. złożyła ponaglenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. (dalej: Kolegium lub organ wyższego stopnia) na niezałatwienie sprawy w terminie.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...] Kolegium stwierdziło, że Wojewoda dopuścił się bezczynności bez rażącego naruszenia prawa i jednocześnie wyznaczyło dodatkowy, dwumiesięczny termin do załatwienia sprawy, liczony od dnia doręczenia postanowienia.
Mając na uwadze powyższe okoliczności skarżąca podkreśliła, że organ naruszył dyspozycję art. 35, art. 36 § 1 i art. 12 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej k.p.a.) oraz dopuścił się bezczynności w prowadzonym przez siebie postępowaniu. W sprawie nie istnieje bowiem konieczność zgromadzenia dodatkowych materiałów i dowodów, co powoduje, że powinna zostać ona zakończona w terminie miesiąca. Tymczasem pomimo upływu tego okresu organ nie wydał jakiegokolwiek rozstrzygnięcia, ani nie wyznaczył nowego terminu załatwienia sprawy. Uzasadnieniem dla powstałego opóźnienia nie może być zaś jedynie duża liczba rozpatrywanych wniosków.
Z tych powodów skarżąca wniosła o uwzględnienie skargi w całości oraz o:
1) stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa;
2) zobowiązanie organu do rozpatrzenia sprawy w terminie miesiąca;
3) zasądzenie od organu sumy pieniężnej w kwocie 1000 złotych;
4) zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wskazał, że wniosek o ustalenie świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2017/2018 wpłynął do niego
7 czerwca 2018 r. W dniu [...] czerwca 2018 r. została wydana decyzja przyznająca skarżącej wskazane świadczenie za czerwiec 2018 r. Rozstrzygnięcie za kolejne miesiące miało zaś zostać podjęte po dostarczeniu przez stronę stosownego zaświadczenia o wysokości uzyskiwanego dochodu.
W efekcie rozpatrzenia wniesionego przez stronę ponaglenia organ wyższego stopnia wyznaczył Wojewodzie dwumiesięczny termin na załatwienie sprawy, liczony od dnia otrzymania postanowienia, co nastąpiło w dniu 22 maja 2019 r. Decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] Wojewoda odmówił skarżącej przyznania świadczenia wychowawczego za pozostały okres zasiłkowy 2017/2018, tj. od 1 lipca 2018 r. do 30 września 2018 r.