Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Sędziowie : Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, Sędzia NSA Julia Szczygielska (sprawozdawca), Protokolant : Aleksandra Markiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 r. sprawy ze skargi [...] na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy we W. w przedmiocie zwolnienia lokalu mieszkalnego oraz uiszczania opłat i odszkodowania za używanie lokalu I. stwierdza przewlekłe prowadzenie postępowania; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. wymierza Dyrektorowi Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Regionalny we W. grzywnę w wysokości 1.000,00 (słownie: tysiąc) złotych; IV. zasądza od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Regionalny we W. na rzecz skarżącego [...] kwotę 357,00 (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżący [...], reprezentowany przez radcę prawnego, pismem z dnia 31 lipca 2013r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę, na przewlekłość postępowania, prowadzonego przez Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Regionalny we W. w trybie art. 42 w zw. z art. 41 ust. 1 pkt 3 i ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP w sprawie zwolnienia przez [...] i [...] lokalu mieszkalnego położonego przy ul. [...] oraz uiszczania opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz odszkodowania w wysokości 200% wartości opłat za używanie przedmiotowego lokalu.
Zarzucono w/w organowi rażące naruszenie przepisów art. 35 § 1 k.p.a., art. 36 § 1 k.p.a. w zw. z art.12 k.p.a. art. 6 k.p.a., art. 8 k.p.a. i art. 9 k.p.a. w okresie od 12 listopada 2009r. do dnia 18 listopada 2012r., wnosząc o uznanie skargi za zasadną i zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi, podkreślono m.innymi, że wydanie w ustawowym terminie przedmiotowej decyzji leży w interesie stron postępowania, gdyż przewlekłe prowadzenie postępowania powoduje bez wątpienia wystąpienie szkody (naliczanie przez organ opłat za używanie w/w lokalu oraz odszkodowania w wysokości 200% wartości opłat ) dla stron postępowania, w szczególności po stronie [...], który począwszy od kwietnia 2002r. nie zamieszkuje w tym lokalu i nie ma woli tam zamieszkiwać. Skarżący bowiem w dniu 2 kwietnia 2002r. na mocy rozkazu personalnego Dowódcy WLOP nr [...] został służbowo przeniesiony do Batalionu Radiotechnicznego w K., a następnie do J.W. [...]. Jednocześnie skarżący założył w K. ośrodek życia rodzinnego (zawarł nowy związek małżeński, posiada dwójkę dzieci) i otrzymał w dniu 27 lutego 2006r. przydział lokalu mieszkalnego w K. przy ul. [...].
Szczególnej uwagi zdaniem skarżącego wymaga fakt, że to skarżacy jednocześnie z opuszczeniem w/w lokalu domagał się od wojskowego organu kwaterunkowego pierwotnie w Oddziale w [...], a następnie we W. wypełnienia przez organy kwaterunkowe ich obowiązku, a to przyjęcia przedmiotowego lokalu w poczet zasobów mieszkaniowych Agencji. Tym samym od opuszczenia w/w kwatery skarżący pragnął wypełnić swój prawny obowiązek wobec organu kwaterunkowego. Wielokrotne pisma w tym zakresie nie odnosiły skutku, gdyż organ kwaterunkowy przerzucał ciężar opróżnienia w/w lokalu przez byłą żonę - [...] na skarżącego, który nie był i nie jest wyposażony przez prawo w jakiekolwiek środki prawne w tym zakresie (nie posiada legitymacji prawnej do wytoczenia powództwa o eksmisję przeciwko osobie faktycznie tam zamieszkującej). [...] dobrowolnie nie zamierzała i w dalszym ciągu nie poczuwa się do powinności opuszczenia przedmiotowej kwatery, do której wyłącznie żołnierz zawodowy posiada tytuł prawny (była żona żołnierza ma li tylko prawo do korzystania z kwatery, ale wyłącznie przez czas wspólnego zamieszkiwania przez strony). Organy kwaterunkowe przez wiele lat tj. od zawiadomienia przez skarżącego w kwietniu 2002r. o chęci zdania lokalu (opuszczenia lokalu), a w szczególności od przydzielenia mu obecnie zajmowanej kwatery przez Oddział Regionalny WAM w K. tj. w dniu 27 lutego 2006r., nie wszczęły żadnego postępowania administracyjnego w celu uregulowania stanu prawnego tejże kwatery, co stanowi rażące naruszenie art. 42 ust. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 pkt.3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP. W dniu 6 lipca 2009r. skarżący z uwagi na zupełną bierność organów, złożył wniosek do WAM Oddział Regionalny we W. o uchylenie decyzji przydzielającej mu ten lokal w trybie art. 155 k.p.a. Zatem dopiero na skutek podjęcia działań przez skarżącego doszło do uruchomienia z urzędu procedury zwolnienia przedmiotowego lokalu.