|Sygn. akt IV SAB/Wr 190/14 | | , , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , , Dnia 12 grudnia 2014 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, Przewodniczący, , Sędzia NSA Ryszard Pęk, , Sędziowie, Sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.), Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, , , Protokolant, asystent sędziego Krzysztof Caliński, , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 grudnia 2014 r., sprawy ze skargi Z. R., na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., w przedmiocie rozpatrzenia podania z 15 maja 2014 r. w sprawie o stwierdzenie nieważności postanowienia SKO we W. z [...] kwietnia 2014 r., nr [...] stwierdzającego niedopuszczalność wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, , oddala skargę., , ,
Z. R. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie rozpatrzenia jego podania z dnia 15 maja 2014 r. w oparciu o art. 235 k.p.a. pomimo wezwania do usunięcia prawa z dnia 23 czerwca 2014 r. odnośnie postanowienia SKO we W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. o nr [...] stwierdzającego niedopuszczalność wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dot. postanowień z dnia [...] lutego 2014 r. Według skarżącego "doszło do rażącej bezczynności ze strony organu odwoławczego i przewlekłości postępowania , którym Kolegium naraża jego zdrowie i życie, skazując współobywatela na śmierć z głodu".
Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, podnosząc, że podanie skarżącego z dnia 15 maja 2014r. rozpatrzyło postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności postanowienia Kolegium z dnia [...] kwietnia 2014r. o nr [...]. Zdaniem Kolegium nie można mówić o bezczynności i przewlekłości postępowania w sytuacji, gdy organ administracji wydał orzeczenie, ale nie takie, jakiego oczekiwała strona, prezentująca własną, "autorską" koncepcję prawną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie podkreślić należy, że Wojewódzki Sąd Administracyjny nie orzeka o istocie sprawy administracyjnej, czyli nie przyznaje określonych uprawnień, jak i nie odmawia ich przyznania.
Zgodnie natomiast z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. 2002, Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Z mocy art. 3 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwana dalej p.p.s.a. (Dz.U. z 2012r., poz.270 ze zm.) - kontrola ta obejmuje również bezczynność organu.
Rozpoznając merytorycznie skargę należy podnieść, że przyjęte zostało, iż z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności (por. T. Woś, M. Krysiak-Molczyk i M. Romańska, Komentarz do ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wyd.Prawnicze "Lexis-Nexis" (W-a 2005, str. 86). Wniesienie skargi na milczenie jest przy tym uzasadnione nie tylko w przypadku niedotrzymania terminu załatwienia sprawy, ale także w przypadku odmowy wydania aktu mimo istnienia w tym względzie ustawowego obowiązku, choćby organ mylnie sądził, że załatwienie sprawy nie wymaga wydania aktu (por.J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wyd. Lexis-Nexis", Warszawa 2006, str. 37).
Podkreślić przy tym należy, że zgodnie zaś z art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.