Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący:Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 16 września 2020 r. sprawy ze skargi D. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora W. Zespołu Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej we W. w przedmiocie udostępnienia dokumentacji medycznej I. umarza postępowanie sądowoadministracyjne; II. stwierdza, że Dyrektor W. Zespołu Specjalistycznego Opieki Zdrowotnej we W. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; III. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. oddala dalej idącą skargę; V. zasądza od Dyrektora W. Zespołu Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej we W. na rzecz skarżącego kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2019 r. (data wpływu: [...] grudnia 2019 r.), adresowanym do W. Zespołu Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej we W. (dalej: WZSOZ, organ), D. P. (dalej: strona, skarżący) zwrócił się o udostępnienie, na podstawie art. 9 ust. 1 i ust. 2, art. 24 ust. 1, art. 27 ust. 1 oraz art. 28 ust. 2a pkt. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, dokumentacji medycznej w formie uwierzytelnionej za zgodność z oryginałem kopii z Poradni: Internistycznej, Pediatrycznej, Okulistycznej, "Szczepień Ochronnych" oraz pozostałych poradni, z których korzystał, z wyjątkiem Poradni Laryngologicznej, Poradni Otolaryngologicznej oraz Poradni Badań Słuchu w okresie od [...] 2000 r. do [...] 2019 r.
W dniu [...] marca 2020 r. skarżący wniósł przez e-PUAP pismo zatytułowane "ZAŻALENIE ponaglenie na brak udostępnienia dokumentacji medycznej", w którym wskazał, że WZSOZ nadal nie udostępnił mu wnioskowanej dokumentacji medycznej. Powołując treść art. 23 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, skarżący wskazał, że jako pacjent ma prawo dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jego zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych. Strona zaznaczyła, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta. Dalej wskazała, że zgodnie z art. 27 ustawy, dokumentacja medyczna może być udostępniona: 1) do wglądu, w tym także do baz danych w zakresie ochrony zdrowia, w siedzibie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych; 2) poprzez sporządzenie jej wyciągów, odpisów, kopii lub wydruków, 3) poprzez wydanie oryginału za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu, jeżeli uprawniony organ lub podmiot żąda udostępnienia oryginałów tej dokumentacji; 4) za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej; 5) na informatycznym nośniku danych. Skarżący podkreślił, że zgodnie z § 78 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania, podmiot udostępnia dokumentację medyczną podmiotom i organom uprawnionym bez zbędnej zwłoki. Zdaniem strony, podmioty udostępniające dokumentację medyczną nie mogą uzależniać wydania takiej dokumentacji od tego, czy pacjent wskaże, jaki jest cel jego wniosku, gdyż na podstawie przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych jest zobowiązany do wydania dokumentacji i nie może regulować wskazanej kwestii w wewnętrznym regulaminie organizacyjnym. Powołując stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w wyroku z dnia 4 grudnia 2018 r. sygn. akt II OSK 3024/18 skarżący wskazał, że podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych są obowiązane tak zorganizować praktykę, aby pacjent mógł otrzymać dokumentację medyczną bez zbędnej zwłoki. W przypadkach szczególnych, gdy w grę wchodzi życie pacjenta, podmioty te powinny stworzyć możliwość udostępnienia dokumentacji bez ograniczenia czasowego, a pozbawienie takiej możliwości skutkuje naruszeniem praw pacjenta. Niezwłoczne udostępnianie dokumentacji medycznej dotyczy również pacjentów hospitalizowanych. W ocenie skarżącego, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych powinien umożliwić składanie wniosków o udostępnienie dokumentacji medycznej w każdym czasie swojego funkcjonowania bez narzucania jakichkolwiek ograniczeń czasowych.