Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms (spr.), Sędziowie NSA Elżbieta Stebnicka, Andrzej Jurkiewicz, Protokolant Mariola Błaszczyk, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Izabeli B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2004 r. sygn. akt 4/II SA/Po 1302/03 w sprawie ze skargi Izabeli B. na decyzję Wojewody W. z dnia 15 maja 2003 r. (...) w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę Izabeli B. na decyzję Wojewody W. z dnia 15 maja 2003 r., którą została utrzymana w mocy decyzja Starosty G. z dnia 17 lutego 2003 r. odmawiająca przyznania zasiłku przedemerytalnego skarżącej.
W uzasadnieniu tego wyroku zostały przytoczone następujące okoliczności faktycznie i prawne.
Skarżąca Izabela B. została zarejestrowana jako bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. w dniu 26 stycznia 2001 r. Decyzją ostateczną z dnia 12 lutego 2001 r. organ stwierdził, że skarżącej nie przysługuje zasiłek dla bezrobotnych, ponieważ nie spełnia warunku określonego w art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./, gdyż w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni nie pozostawała w stosunku zatrudnienia. Dnia 9 stycznia 2003 r. skarżąca złożyła wniosek o przyznanie zasiłku przedemerytalnego. Organ pierwszej instancji decyzją z dnia 17 lutego 2003 r. odmówił przyznania skarżącej zasiłku przedemerytalnego powołując się na przepis art. 37j ust. 1 powołanej ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu tego przepisu obowiązującym w dacie zarejestrowania skarżącej jako bezrobotnej, który stanowił, iż jednym z warunków nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego jest spełnienie warunków do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnego. Skoro w dniu rejestracji jako bezrobotna skarżąca nie spełniała warunków do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnego, to tym samym nie przysługuje jej zasiłek przedemerytalny. Po rozpatrzeniu odwołania skarżącej organ drugiej instancji, decyzją z dnia 15 maja 2003 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, podzielając stanowisko tego organu. Stanowisko organów podzielił Sąd oddalając skargę.
W skardze kasacyjnej Izabeli B. podniesiony został zarzut naruszenia przepisów art. 7, 8 i 9 Kpa, które zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną polega na tym, że w toku postępowania administracyjnego organy administracji nie przestrzegały podstawowych zasad postępowania administracyjnego, ponieważ skarżąca była pozbawiona pomocy prawnej podczas całego postępowania i nie była informowana w należyty sposób o konsekwencjach prawnych podejmowanych przez siebie czynności, co miało wpływ na wynik sprawy. Powołując się na tak określone podstawy kasacyjne skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uchylenie decyzji odmawiających przyznania świadczenia przedemerytalnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu.
Przede wszystkim należy podnieść, że zarzuty naruszenia przepisów przytoczone w skardze kasacyjnej powinny odnosić się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, a nie do organu, którego decyzja była przedmiotem kontroli sądowej. Niezależnie od tego wywód zawarty w skardze kasacyjnej nie przytacza żadnych argumentów, które przemawiałyby za tym, że zaskarżony wyrok został wydany z naruszeniem przez Sąd określonych przepisów o postępowaniu, a wręcz przyznaje się w skardze kasacyjnej, że trafne jest stanowisko Sądu, iż skarżącej nie przysługuje prawo do zasiłku przedemerytalnego, ponieważ nie spełniała warunku do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnego. Natomiast całkowicie niezrozumiały jest wniosek dotyczący zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie decyzji o odmowie przyznania świadczenia przedemerytalnego, tym bardziej że przedmiotem postępowania sądowego była sprawa o przyznanie zasiłku przedemerytalnego, a nie świadczenia przedemerytalnego. Na marginesie należy jeszcze podnieść, że nie ma żadnych podstaw do formułowania zarzutu, że zaskarżony wyrok został wydany z naruszeniem przepisów art. 7, 8 i 9 Kpa, ponieważ Sąd w ogóle nie stosował tych przepisów, zaś w odniesieniu do naruszenia tych przepisów przez organy administracji, zarzut został sformułowany w sposób ogólnikowy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.