Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie NSA Barbara Adamiak Wojciech Chróścielewski Protokolant Mariusz Bartosiak. po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2005 r. na posiedzeniu w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Grzegorza K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2004 r., sygn. akt I SA 2858/03 w sprawie ze skargi Grzegorza K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 18 listopada 2003 r. (...) w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Grzegorza K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 18 listopada 2003 r. (...).
Powyższy wyrok wydany został na podstawie następującego stanu faktycznego i prawnego:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia 18 listopada 2003 r., (...) utrzymało w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia 18 grudnia 2002 r., (...) o przyznaniu Grzegorzowi K. w grudniu 2002 r. zasiłku celowego w wysokości 70 zł.
Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego została wydana w wyniku wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 sierpnia 2003 r., I SA 529/03, którym uchylono decyzję tegoż Kolegium z dnia 30 stycznia 2003 r., (...) o utrzymaniu w mocy decyzji organu pierwszej instancji z dnia 18 grudnia 2002 r. Do uchylenia decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego doszło z tego względu, że Sąd nie dysponował dokumentem, z którego wynikałoby jakie środki finansowe miał organ pierwszej instancji na poszczególne rodzaje świadczeń i jaka była liczba podopiecznych, którym je przyznano. W ponownym postępowaniu odwoławczym organ uzupełnił materiał dowodowy sprawy o pismo Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia 16 października 2003 r., z którego wynikało, że w grudniu 2002 r. Ośrodek wydatkował na zasiłki celowe i dożywianie dzieci kwotę 17.044 zł /8.484 zł na zasiłki celowe dla 91 osób i 8.560 zł na dożywianie 129 dzieci/. W 2002 r. całość środków budżetowych Ośrodka Pomocy Społecznej w P. na tę pomoc zamykała się kwotą 14.600 zł. Kolegium uznało, że w takiej sytuacji przyznanie Grzegorzowi K., zasiłku w kwocie 70 zł, jakkolwiek niższego od średniego zasiłku celowego przyznawanego w grudniu 2002 r., nie jest niezgodne z prawem, gdyż jest on pod stałą opieką pomocy społecznej, a choć jest mężczyzną w sile wieku /45 lat/ nie można powiedzieć, że ma chęć rozwiązania problemów we własnym zakresie. Kolegium podkreśliło, że prowadzi on samotnie gospodarstwo domowe i nie ma innych dochodów.
Grzegorz K. na wskazaną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego wniósł skargę, w której domagając się jej uchylenia, zarzucił naruszenie prawa materialnego, gdyż przyznanie zasiłku w kwocie 70 zł miesięcznie godzi w elementarne prawa człowieka do godnego życia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że zasiłek celowy przyznawany jest w ramach tzw. uznania administracyjnego. Z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./, wynika bowiem, że zasiłek ten może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby życiowej. Ta fakultatywna pomoc jest przyznawana przy uwzględnieniu z jednej strony możliwości finansowych organu pomocy społecznej, z drugiej zaś strony - potrzeb ubiegającego się o zasiłek. Z pisma Ośrodka Pomocy Społecznej w P. z dnia 16 października 2003 r. wynika, że możliwości finansowe tego Ośrodka są ograniczone, a potrzebujących spora liczba, zatem przyznanie skarżącemu pomocy w wysokości, w jego ocenie niewystarczającej na przeżycie, mieści się w granicach uznania administracyjnego, zwłaszcza że zasiłek celowy nie jest świadczeniem, które ma zabezpieczyć przeżycie miesięczne, jak chce skarżący, lecz zaspokoić aktualną niezbędną potrzebę. Dlatego też, według Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zaskarżona decyzja nie narusza prawa.