Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska /spr./, Sędziowie NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Andrzej Jurkiewicz, Protokolant Agnieszka Majewska, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2004 r. sygn. akt IV SA 354/03 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie nakazania przywrócenia do stanu poprzedniego stosunków wodnych na gruncie 1) oddala skargę kasacyjną 2) zasądza od Skarbu Państwa - Kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz Radcy Prawnego A. K. kwotę 250 (słownie: dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2004 r. oddalił skargę J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2002 r. utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji wydaną na podstawie art. 29 ust. 1-3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. Nr 115, poz. 1229) nakazującą skarżącemu przywrócenie stanu wód na gruncie do stanu poprzedniego poprzez odkopanie rowu odpływowego na działce [...] w Józefowie w celu umożliwienia odpływu wody z działek położonych powyżej działki [...]
W uzasadnieniu tego wyroku wskazano, że podnoszony w skardze zarzut, iż na działce Nr 18 nie było rowu odwadniającego, a zatem - nie mógł być taki rów zasypany pozostaje w sprzeczności z twierdzeniem skarżącego zawartym w odwołaniu od decyzji organu I instancji, gdzie skarżący podał, że na jego działce Nr 18 przed 40 laty wykonany został rów odwadniający, który - z powodu braku konserwacji - uległ degradacji oraz potwierdził, że dokonał zasypania pozostałego wgłębienia po tym rowie.
Podnoszona zaś przez skarżącego okoliczność odprowadzania ścieków na jego grunt przez sąsiadów, jak też kwestia braku konserwacji innych rowów istniejących na terenie gminy pozostają bez związku z wynikiem sprawy.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł J. G. reprezentowany przez radcę prawnego A. K.. Jako podstawy skargi kasacyjnej wskazano naruszenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny art. 113 § 1 i art. 141 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270).
W uzasadnieniu skargi zarzucono, że w postępowaniu administracyjnym nie zostały wyjaśnione w sposób nie budzący wątpliwości, istotne okoliczności, a w szczególności to, jaki był charakter rowu przebiegającego przez działkę skarżącego i czy faktycznie był to rów odwadniający, którego zasypanie mogło dawać podstawę do nałożenia na skarżącego obowiązku przywrócenia do stanu poprzedniego stosunków wodnych na gruncie.
Z tych względów autor skargi wnosi o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, ponieważ nie zawiera uzasadnionych podstaw. Przede wszystkim należy wskazać, że skarga kasacyjna jest środkiem ograniczonej kontroli wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych. Zgodnie z art. 183 § 1 pow. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod uwagę jedynie nieważność postępowania. W sprawie niniejszej nie występuje żadna z przesłanek nieważności postępowania wymienionych wyczerpująco w art. 189 § 2 pow. ustawy. Obowiązek rozpoznania sprawy w granicach skargi kasacyjnej oznacza związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzutami i wnioskami skargi. Oznacza także, iż Sąd ten nie może samodzielnie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich czy korygować. Ponieważ skarga kasacyjna jest skargą od wyroku sądu, zarzuty w niej podnoszone mogą dotyczyć wyłącznie ocenianego wyroku, a nie postępowania administracyjnego.