Stosownie do regulacji art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Z kolei w miastach na prawach powiatu funkcję starosty wykonuje, stosownie do regulacji art. 92 w związku z art. 91 ust. 5 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./, prezydent miasta.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Ch. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2002r. IV SA 115/01 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta Ch. na decyzję Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2000 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie.
Decyzją z dnia 28 listopada 2000 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Minister Finansów utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 9 października 2000 r., umarzającą, wszczęte z urzędu, postępowanie w sprawie zastosowania przepisu ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o dokonywaniu w księgach wieczystych wpisu na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o międzynarodowe umowy o uregulowaniu roszczeń finansowych /Dz.U. nr 12 poz. 65/ w stosunku do nieruchomości położonej w Ch. przy ul. M. 13/15, kw. K.-H. wykaz 449. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Minister Finansów stwierdził, że osoba, której przyznano odszkodowanie, nie złożyła oświadczenia o zrzeczeniu się prawa własności na rzecz państwa polskiego, wobec czego Minister Finansów nie posiada kompetencji do wydania decyzji deklaratoryjnej na mocy ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. Ponadto w sprawie przedmiotowej nieruchomości powinny mieć zastosowanie zdaniem Ministra przepisy prawa polskiego, ponieważ mogły mieć do niej zastosowanie przepisy dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich. Należałoby to wyjaśnić a następnie rozważyć możliwość wystąpienia na podstawie art. 189 Kpc z powództwem o ustalenie istnienia prawa - konkluduje Minister.
Na powyższą decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł Prezydent Miasta Ch. Wnosząc o uchylenie decyzji podniósł, że Oskar S. otrzymał na mocy układu z dnia 16 lipca 1960 r. - odszkodowanie za przedmiotową nieruchomość, a wypłata odszkodowania daje podstawę do wydania stosownej decyzji przez Ministra Finansów. Za taką interpretację postanowień układu przemawia zdaniem Prezydenta Miasta Ch. orzeczenie NSA z 17 maja 1999 r. Brak zatem oświadczenia osoby, której przyznano odszkodowanie o zrzeczeniu się praw własności na rzecz państwa polskiego nie powoduje braku kompetencji Ministra Finansów do wydania decyzji deklaratoryjnej na mocy ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. - stwierdza Prezydent Miasta Ch.
Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2002 r. /IV SA 115/01/ Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Prezydenta Miasta Ch. ze względu na brak interesu prawnego po stronie tego organu. Sąd przyjął, że z uwagi na charakter sprawy, której przedmiotem jest dokonanie w księgach wieczystych wpisu na rzecz Skarbu Państwa, rozstrzygające znaczenie dla ustalenia czy dany podmiot ma interes prawny mają stosunki cywilnoprawne łączące go z przedmiotową nieruchomością. Z dołączonego do akt sprawy pisma z dnia 30 listopada 1999r., nadesłanego przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych, wynika iż właścicielem nieruchomości położonej w Ch. przy ul. M. 13/15 jest osoba o nazwisku K. Poza sporem jest, zdaniem Sądu, że Prezydenta Miasta Ch. nie łączy z ww. nieruchomością żaden stosunek cywilnoprawny. Zatem wszczęte przez Ministra Finansów w niniejszej sprawie postępowanie z urzędu nie dotyczy jakichkolwiek jego uprawnień - konkluduje Sąd.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po umorzeniu - postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2004 r. /III RN 161/03/ - postępowania z wniosku Pierwszego Prezesa tego Sądu o rewizję nadzwyczajną, wniosła pełnomocnik Prezydenta Miasta Ch. radca prawny Maria K. Żądając uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi administracyjnemu, pełnomocnik strony skarżącej zarzuciła Sądowi, wyrokującemu w sprawie, rażące naruszenie art. 33 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, w zw. z treścią pkt 3 części XII /Województwo Ś./ Załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów /Dz.U. nr 103 poz. 652/, wydanego na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Na dowód tego strona skarżąca przywołała regulację art. 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowiącą, że organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, co oznacza, że wszystkie czynności związane z gospodarowaniem nieruchomościami, wchodzą w zakres umocowania ustawowego starosty. W tejże ustawie wskazuje się, że gdy wyjątkowo Skarbu Państwa nie reprezentuje starosta, to przedstawicielem ustawowym Skarbu Państwa jest Minister Skarbu /a nie Minister Finansów/ - por. art. 57-58 i art. 60 ustawy. Wymienione przepisy szczególne nie mają zastosowania w sprawie. Podobnie nie mają zastosowania przepisy innych ustaw regulujących gospodarowanie nieruchomościami Skarbu Państwa.