Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Joanna Runge - Lissowska, Zygmunt Niewiadomski (spr.), Protokolant Łukasz Celiński, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 24 czerwca 2004 r. sygn. akt SA/Bk 1023/03 w sprawie ze skargi B. D. na uchwałę Rady Miasta Augustów z dnia 3 lipca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie zarzutów do projektów planu miejscowego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2004r., sygn. akt SA/Bk 1023/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę B. D. na uchwałę Rady Miasta Augustów z dnia 3 lipca 2003r., Nr [...] odrzucającą jej zarzut do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Augustowa - terenów obejmujących część dzielnicy Ślepsk, ograniczonych działkami nr [...], jeziorem Necko, Dzielnicą Borki III i ul. Rajgrodzką, dotyczące przebiegu drogi 2 KD.
Zdaniem Rady Miasta Augustów zarzut nie mógł być uwzględniony, gdyż nie jest możliwa zmiana trasy planowanej publicznej drogi dojazdowej oznaczonej symbolem 2 KD z ciągiem pieszo-rowerowym przechodzącej w okolicy działki nr [...] w ciąg 15k.
B. D. zaskarżyła powyższą uchwałę Rady Miasta Augustów do sądu administracyjnego podnosząc, że naruszono w niej art. 25a ustawy z dnia 8 marca 1999r. o samorządzie gminnym oraz niewłaściwie zastosowano przepisy art. 1 ust. 2 i 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym.
Złożoną skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uznał na nieuzasadnioną. Sąd stwierdził, że uchwała odrzucająca zarzut skarżącej nie narusza interesu prawnego strony w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie Sądu obowiązek uwzględnienia zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powstaje wówczas, gdy naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego zarzut jest jednocześnie związane z naruszeniem obiektywnego porządku prawnego. Sąd I instancji wywiódł, że obowiązku uwzględnienia zarzutu rada gminy nie ma wówczas, gdy wprawdzie naruszony zostaje interes prawny lub uprawnienie wnoszącego zarzut, ale dzieje się to w zgodzie z obowiązującym prawem i w granicach przysługującego gminie - z mocy art. 4 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym - władztwa planistycznego. W ramach władztwa planistycznego rada gminy jest uprawniona do ustalania przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenów położonych na obszarze gminy. Realizując natomiast powyższe uprawnienia rada gminy działa w granicach przysługującego jej uznania i jeżeli uznania tego nie nadużywa, to odrzucenie zgłoszonego zarzutu nie może prowadzić do stwierdzenia nieważności uchwały. Stwierdzając powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku przytoczył orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w którym zajęto analogiczne stanowisko (wyroki z dnia 31 sierpnia 1998r., IV SA 695/98, z dnia 20 kwietnia 1998r., IV SA 2234/97, z dnia 6 lutego 2001r., SA/Bk 1282/00 oraz z dnia 29 maja 2002r., SA/Bk 129/02).
Sąd uznał, że w niniejszej sprawie Rada Miasta Augustów odrzucając zarzut strony, nie przekroczyła granic władztwa planistycznego, gdyż miała na uwadze zarówno prawo skarżącej do zagospodarowania działki, jak i służebną rolę ustaleń planu w zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Miejscowy plan nie zmienił przeznaczenia terenu, tyle że zmniejszył szerokość planowanego pasa drogowego z 15 m na 10 m, obniżając kategorię drogi na dojazdową oraz uwzględnił jej podłączenie do ul. Rajgrodzkiej. Droga faktycznie istniejąca nie spełnia natomiast wymogów przepisów budowlanych, nawet dla drogi wewnętrznej.