Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz, Sędziowie NSA Eugeniusz Mzyk, Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.), Protokolant Anna Wieczorek, po rozpoznaniu w dniu 20 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2004r., sygn. akt II SA/Bd 389/04 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Bydgoszczy z dnia 12 marca 2004 r. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych czynności związanych z praktyką lekarsko - weterynaryjną uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania
Wyrokiem z dnia 14 lipca 2004 r. sygn. akt II SA/Gd 389/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę M. C. na decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia 12 marca 2004 r. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych czynności związanych z praktyką lekarsko-weterynaryjną.
Zaskarżoną decyzją M. C. został zobowiązany do pisemnego poinformowania Powiatowego Lekarza Weterynarii o wykonaniu zobowiązania dotyczącego wpisów, prowadzenia w gospodarstwie na bieżąco dokumentu potwierdzenia nabycia produktu leczniczego weterynaryjnego, paszy leczniczej, dokonywania osobiście wpisów leczenia zwierząt do książki leczenia zwierząt w Gospodarstwie Rolnym Sp. z o.o. Rolno-Przemysłowo-Handlowo-Usługowa w Wójcinie oraz do uzupełnienia wpisów w tej książce od dnia 7 listopada 2003 r. Sąd po rozpoznaniu zarzutów skargi stwierdził, iż nałożenie tych obowiązków nie jest bezpodstawne, bowiem obowiązek dokonania wpisów osobiście do książki leczenia zwierząt został ograniczony od dnia 7 listopada 2003 r. i od tego dnia istnieje obowiązek pisemnego poinformowania Powiatowego Lekarza Weterynarii w Mogilnie o wykonaniu zobowiązania dotyczącego wpisów. Aktualny pozostaje obowiązek prowadzenia w gospodarstwie na bieżąco dokumentu potwierdzenia nabycia produktu leczniczego weterynaryjnego, paszy leczniczej i ma swoją podstawę prawną w przepisie art. 20 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz inspekcji weterynaryjnej /Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752 ze zm./ oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 października 2003 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej oraz sposobu prowadzenia książki leczenia zwierząt /Dz. U. Nr 181, poz. 1774/.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku, sporządzoną przez radcę prawnego, wniósł M. C. zaskarżając wyrok w całości oraz wskazując jako podstawy skargi kasacyjnej naruszenie prawa materialnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię a także prawa procesowego, w sposób mający istotny wpływ na wynik postępowania. W ocenie wnoszącego skargę kasacyjną zostały naruszone przepisy art. 68 i 69 Prawa farmaceutycznego poprzez przyjęcie, że ma on obowiązek prowadzenia dokumentacji obrotu produktami leczniczymi weterynaryjnymi jak też art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. "o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakażonych poprzez niezastosowanie tychże przepisów i rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o nieobowiązującą ustawę" a także art. 20 ustawy z dnia 27 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt... poprzez błędną wykładnię i przyjęcie, że obowiązek prowadzenia dokumentacji polega na dokonywaniu wpisów do książki osobiście, podczas gdy skarżący potwierdzał prawidłowość wpisów dokonywanych przez inne osoby a wpisy te były dokonywane zgodnie ze stanem faktycznym. Skarga kasacyjna zarzuca też na ruszenie art. 45 Konstytucji RP oraz art. 141 ( 4 i art. 183 ( 2 pkt 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez nieuwzględnienie stanowiska skarżącego przedłożonego na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, będącego uzupełnieniem skargi.