Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec, Jan Paweł Tarno ( spr. ), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 października 2004 r. sygn. akt II SA/Wr 1414/02 w sprawie ze skargi Krystiana R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 7 maja 2002 r. (...) w przedmiocie renty socjalnej uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 14 października 2004 r., II SA/Wr 1414/02 uchylił zaskarżoną przez Krystiana R. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 7 maja 2002 r. (...) w przedmiocie renty socjalnej oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu stwierdził, że odmowa przyznania renty socjalnej umotywowana została przepisem art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./. Przepis ten w czasie wydawania skarżonych decyzji stanowił, świadczenie pieniężne z pomocy społecznej wypłaca się w okresach miesięcznych od miesiąca kalendarzowego, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. Ustalenia zatem, kiedy świadczenie z pomocy społecznej ma być wypłacane wymaga zbadania, w jakim miesiącu kalendarzowym został złożony wniosek oraz jakim miesiącu kalendarzowym została złożona dokumentacja.
Jest niewątpliwe, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Powiatowy Zespół /ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności Krystian R. złożył w dniu 2 listopada 2001 r. W aktach sprawy znajduje się również wniosek o przyznanie renty socjalnej, jak również z lektury akt wynika, że wnioski o przyznanie zasiłku stałego za okresy poprzedzające złożenie wniosku z 2 listopada 2001, były uwzględniane przez organy świadczące pomoc społeczną od 1995 r. wydawanymi decyzjami o przyznaniu zasiłku stałego, a od 14 września 1996 r. renty socjalnej. Uzasadnieniem do przyznania świadczenia z pomocy społecznej było spełnienie kryterium stanu zdrowia - inwalidztwo drugiej grupy istniejące od urodzenia stwierdzone w 3 marca 1995 r. przez Obwodową Komisje ds. Inwalidztwa i Zatrudnienia w B., potwierdzone przez orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 czerwca 1999 r. całkowitą niezdolnością do pracy.
W ocenie Sądu należy rozważyć, czy wniosek o przyznanie zasiłku stałego, który został zastąpiony rentą socjalną nie dotyczył także okresu po 30 czerwca 2001 r. Zdaniem Sądu, tylko wyraźne ograniczenia czasowe zawarte we wcześniejszym wniosku o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej skutkowałoby koniecznością złożenia przez skarżącego nowego wniosku w lipcu 2001 r. O ile omawiany wniosek był aktualny także po upłynięciu okresu przyznania renty socjalnej i opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, to należało nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedłożenia wymaganej dokumentacji medycznej /orzeczenia o stopniu niepełnosprawności/. Takiego obowiązku na wnioskodawcę organ pierwszej instancji nie nałożył mimo, że Ośrodek Pomocy Społecznej mógł rozważyć dodatkowo ustne zgłoszenie żądania o przyznanie renty socjalnej za dalsze okresy, po 30 czerwca 2001 r. wiedząc, że wnioskodawca stara się o wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Trzeba przy tym zauważyć, że nieprzedstawienie przez skarżącego wymaganego orzeczenia w dniu 1 lipca 2001 r. nie było efektem jego zaniedbania. Bezpośrednio po uzyskaniu orzeczenia, upływie 6 miesięcy od podjęcia starań o jego uzyskanie, w dniu 2 listopada 2001 r. skarżący złożył je do Ośrodka Pomocy Społecznej. Obarczenie wnioskodawcy negatywnymi skutkami oczekiwania na rozpatrzenie sprawy przez inny organ - wydający brakujący dokument, byłoby naruszeniem art. 43 ust 6 ustawy o pomocy społecznej. Decydująca powinna być chwila, w której przedłożenie wymaganej dokumentacji było możliwe przy zachowaniu należytej staranności. O taką dokumentację wnioskodawca wystąpił już w 26 kwietnia 2001 r., a więc zdecydowanie przed upływem terminu, na jaki przyznana została renta socjalna decyzją z dnia 20 września 1996 r., nie można zatem przyjąć, że nie zachował on należytej staranności. Odmienne stanowisko polegające na uwzględnieniu daty złożenia dokumentu bez zbadania przyczyn jego złożenia z opóźnieniem, stanowi, w ocenie Sądu, naruszenie cyt. przepisu art. 43 ust. 6 oraz art. 36 ust 2 ustawy o pomocy społecznej, zważywszy, że orzeczenie o niepełnosprawności wskazywało, iż także w okresie objętym decyzją odmowna organu pierwszej instancji zachodziły materialne przesłanki przysługiwania renty socjalnej określone w art. 27a ustawy o pomocy społecznej.