Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Janeczko, Sędziowie NSA Jerzy Sulimierski, Elżbieta Stebnicka- spr., Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Krzysztofa S. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 maja 2003 r. sygn. akt II SA 4114/02 w sprawie ze skargi Krzysztofa S. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie 2. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz Krzysztofa S. kwotę 240 zł /dwieście czterdzieści/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/3

OSK 213/04

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 maja 2003 r. oddalił skargę Krzysztofa S. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 listopada 2002 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że w dniu 7 sierpnia 2002 r. decyzją Generalnego Dyrektora Służby Więziennej, Krzysztof S. zwolniony został z zajmowanego stanowiska Dyrektora Biura Majątku Skarbu Państwa i Logistyki. Decyzja ta była doręczana Krzysztofowi S. za pośrednictwem poczty i awizowana 9 sierpnia oraz 22 sierpnia 2002 r. Krzysztof S. we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania twierdzi, że decyzja nie została mu doręczona w sposób prawidłowy. Nie złożono jej bowiem na 7 dni w placówce pocztowej ani w urzędzie gminy i nie umieszczono zawiadomienia o tym w skrzynce na korespondencję. Ponadto Sąd wskazał, że w dniu 7 sierpnia 2002 r. dyrektor ustalił termin spotkania ze skarżącym na 19 sierpnia 2002 r. i wtedy nie doręczył mu decyzji, jak i nie poinformował go o wydanej decyzji, jak również nie poinformował go o wydanej decyzji w trakcie rozmów telefonicznych 21 i 26 sierpnia 2002 r.

Z pisma naczelnika urzędu pocztowego wynika, że przesyłka nadeszła do urzędu 9 sierpnia 2002 r. Z powodu niezastania adresata w domu zostawiono zawiadomienie w skrzynce, a przesyłkę w urzędzie i znajdowała się w urzędzie do 30 sierpnia 2002 r. Z notatki służbowej zaś Gen. Jana P. wynika, że na spotkanie w dniu 19 sierpnia 2002 r., które odbyło się na prośbę skarżącego; dotyczyło zmiany decyzji o zwolnieniu skarżącego w przypadku przyjęcia oferty zatrudnienia na innym stanowisku, skarżący wiedział już o decyzji zwalniającej go ze służby.

W tym stanie sprawy Sąd uznał, że nastąpiło prawidłowe doręczenie skarżącemu decyzji w trybie art. 44 Kpa w dniu 29 sierpnia 2002 r. Jeżeli chodzi o odmowę przywrócenia terminu do złożenia odwołania, to zdaniem Sądu nie stanowi przyczyny uprawdopodobniającej braku winy po stronie Krzysztofa S. - brak doręczenia przesyłki, która była mu doręczona, a skarżący mimo wezwania przez organ o uzupełnienie braków nie podał innej przyczyny uchybienia, ani nie wskazał, iż zachował termin do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.

Skargę kasacyjną od wyroku z dnia 8 maja 2003 r. złożył pełnomocnik Krzysztofa S. na podstawie art. art. 173 par. 1 i 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ w zw. z art. 102 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271/, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy - art. 44 w zw. z art. 58 i w zw. z art. 6 i 7 Kpa oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. poprzez uznanie, iż w niniejszej sprawie doszło do skutecznego doręczenia skarżącemu Krzysztofowi S. decyzji o jego zwolnieniu ze służby więziennej z dnia 7 sierpnia 2002 r. w trybie art. 44 Kpa podczas, gdy nie zostały spełnione formalne przesłanki doręczenia, gdyż doręczyciel nie zamieścił na drzwiach skarżącego zawiadomienia o umieszczeniu przesyłki oraz brak jest adnotacji na zwrotnym poświadczeniu odbioru pisma, o pozostawieniu przesyłki w urzędzie przez co doszło do naruszenia przez organy administracji publicznej i NSA przepisów prawa i słusznego interesu obywateli i wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości