Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk /spr./, Sędziowie NSA Edward Janeczko, Elżbieta Stebnicka, Protokolant Agnieszka Majewska, po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2003 r. sygn. akt I SAB 180/03 w sprawie ze skargi Artura D. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. oddala skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2003 roku, I SAB 180/03, po rozpoznaniu skargi Artura D. na bezczynność organu, zobowiązał Samorządowe Kolegium Odwoławczego w O. do rozpoznania wniosku skarżącego o przyznanie odszkodowania, w terminie miesiąca od dnia doręczenia tego wyroku oraz orzekł o kosztach postępowania sądowego.
W motywach wyroku Sąd powołał się na następujące okoliczności faktyczne i prawne. Samorządowe Kolegium Odwoławczego w O. decyzją z dnia 11 czerwca 2002 r. uchyliło decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. Pismem z dnia 10 lipca 2002 r. wnoszący odwołanie Artur D. zwrócił się do Samorządowe Kolegium Odwoławczego o uzupełnienie ww. decyzji z dnia 11 czerwca 2002 r. przez wskazanie podstawy prawnej podjętego rozstrzygnięcia oraz przyznanie, na podstawie art. 161 par. 3 Kpa, odszkodowania "za poniesioną szkodę w wyniku wydania poprzedniej decyzji". Postanowieniem z dnia 3 września 2002 r Samorządowe Kolegium Odwoławczego odmówiło uwzględnienia wniosku o uzupełnienia decyzji. Kolejnym pismem z dnia 12 września 2002 r. Artur D. ponownie wystąpił o rozpoznanie jego wniosku o przyznanie odszkodowania. Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. pismem z dnia 25 października 2002 r. poinformował skarżącego, że unormowanie z art. 161 par. 3 Kpa nie ma zastosowania w sprawie. W ocenie Sądu tak ustalony stan faktyczny uzasadnia ocenę, że skarga na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego jest uzasadniona. Wniosek bowiem o przyznanie odszkodowania nie został przez organ rozpoznany zaś pismo Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego, skierowane do skarżącego, wyjaśniające niemożliwość zastosowania w jego sprawie przepisu art. 161 par. 3 Kpa, stanowi uchylenie się organu od rozstrzygnięcia sprawy co do istoty sprawy.
Powyższy wyrok z dnia 30 grudnia 2003 roku zaskarżony został skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, przez Samorządowe Kolegium Odwoławczego w O., na podstawie art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./.
Skargę kasacyjną oparto na zarzucie rażącego naruszenia prawa materialnego, a mianowicie art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz art. 1 par. 1 i 104 par. 1 Kpa przez błędną jego wykładnię. Według twierdzeń skargi kasacyjnej Artur D. w swoim wniosku domagał się przyznania odszkodowania powołując się na treść art. 161 par. 3 Kpa i wniosek nie budził żadnych wątpliwości. Okoliczności faktyczne, na które powołał się wnioskodawca, nie pokrywają się z dyspozycją art. 161 par. 3 Kpa i dlatego nie doszło do wszczęcia postępowania administracyjnego, czego nie wziął pod uwagę Sąd. W konsekwencji, w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną, nie można mówić o bezczynności organu, co uzasadnia uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi.