Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska(spr.), Zbigniew Rausz, , Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 22 września 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 stycznia 2004 r. sygn. akt 3 II SA/ Gd 3383/00 w sprawie ze skargi Zygmunta R. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w G. z dnia 30 listopada 2000 r. (...) w przedmiocie równoważnika pieniężny za brak osobnej kwatery stałej I. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę Zygmunta R., II. zasądza od Zygmunta R. na rzecz Dyrektora Oddziału Rejonowego w G. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej kwotę 220 /słownie : dwieście dwadzieścia/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Decyzją z dnia 30 listopada 2000 r. Dyrektor Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddziału Rejonowego w G., utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddziału Terenowego w G. z dnia 26 września 2000 r. (...), odmawiającą Zygmuntowi R. wypłaty równoważnika za brak kwatery stałej.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że Zygmunt R. od dnia 7 stycznia 1994 r. pełnił służbę w D., a osobna kwaterę stałą zajmował w C. Kwaterę tę zainteresowany otrzymał w maju 1990 r. decyzją nr 20/9 w czasie pełnienia służby w JW. (...) stacjonującej w C. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych /Dz.U. nr 19 poz. 121 ze zm./ w razie braku przydziału osobnej kwatery stałej w miejscowości, w której żołnierz stale pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej, przysługuje mu równoważnik pieniężny. Czas dojazdu z C. do W. nie przekracza 2 godzin w obie strony. Dojazd z W. do D., w której skarżący pełnił służbę, został zorganizowany przez jednostkę wojskową. Wobec powyższego, zdaniem organu II instancji, nie zachodziły materialne przesłanki umożliwiające wypłatę świadczenia.
Stan ten istniał w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433/, gdyż skarżący nie pobierał równoważnika pieniężnego. Norma zawarta w przepisie przejściowym art. 88 ust. 2 obowiązującej ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP pozwala na dalszą wypłatę równoważnika pieniężnego jedynie tym żołnierzom, którzy w dniu wejścia jej w życie prawo to mieli przyznane na podstawie decyzji. Wobec tego tylko w stosunku do tej grupy żołnierzy, zgodnie z art. 93 ustawy, zachowały moc przepisy dotyczące równoważnika pieniężnego. Skarżący nie spełniał materialnoprawnych przesłanek do wypłaty równoważnika i nie pobierał go w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP.
Zygmunt R. zaskarżył powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku zarzucając, że organ bezpodstawnie przyjął, iż skarżący nie nabył prawa do równoważnika, pomimo iż tenże równoważnik był uprzednio przyznany i realizowany, a w sprawie nie wydano decyzji o wstrzymaniu lub odmowie wypłaty. Zdaniem skarżącego, przepisy wyraźnie określają, że uprawnienia do równoważnika przysługują w sytuacji, gdy miejsce pełnienia służby nie jest miejscowością pobliską w stosunku do miejsca zamieszkania. D. nie jest miejscowością pobliską w stosunku do C. Dla sprawy nie ma znaczenia zapewnienie lub brak zapewnienia dojazdu z W. do D.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor WAM OR w G. wniósł o jej oddalenie wskazując, że C. jest miejscowością pobliską w stosunku do W., co wykluczało wypłatę równoważnika.
Wyrokiem z dnia 29 stycznia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie 3/II SA/Gd 3383/00, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej OT w G. z dnia 26 września 2000 r., (...) oraz zasądził od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej kwotę 10 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wyroku Sąd powołał się na art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych, zgodnie z którym żołnierzowi zawodowemu przysługuje równoważnik pieniężny w razie niemożności przydzielenia osobnej kwatery stałej w miejscowości, w której stale pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego w tej miejscowości. Skarżący mieszkał i posiadał kwaterę w C., czyli nie w miejscowości, w której pełnił służbę, tj. w D. Miejscowość pobliska to taka, do której czas dojazdu publicznymi środkami komunikacji przewidziany w rozkładzie łącznie z przesiadkami, nie przekracza w obie strony 2 godzin, licząc od stacji najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji najbliższej miejsca zamieszkania. Skarżący mieszkał w C., służbę wojskową pełnił w D., a z jednej miejscowości do drugiej dojeżdżał, przejeżdżając przez W. To, że skarżący miał zapewniony przez jednostkę dojazd z W. do D. nie ma żadnego znaczenia dla dokonania oceny, czy jakaś miejscowość jest "miejscowością pobliską".