Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Zbigniew Rausz /spr./, Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2004r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 lutego 2004r. sygn. akt 2/II SA 594/03 w sprawie ze skargi Gminy O. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody W. z dnia 2 stycznia 2003 r. (...) w przedmiocie dodatku specjalnego dla burmistrza oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 6 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Gminy O. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody W. z dnia 2 stycznia 2003 r. (...) wydane w przedmiocie dodatku specjalnego dla burmistrza.
W uzasadnieniu wyroku podano, że Rada Miejska w O. uchwałą (...) z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia za pracę Burmistrzowi przyznała mu dodatek specjalny w wysokości 30% łącznie od wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego na okres od 19 listopada do 31 grudnia 2002 r. /par. 1 ust. 1 pkt 4 uchwały/.
W uzasadnieniu uchwały wskazano, że zgodnie z par. 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich /Dz.U. nr 61 poz. 707 ze zm./ z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków lub powierzenia dodatkowych zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności, kierownik urzędu może przyznać pracownikowi na czas określony, nie dłuższy niż jeden rok, dodatek specjalny. W par. 3 uchwały wskazano, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia i ma zastosowanie do naliczania wynagrodzenia od 19 listopada 2002 r.
W dniu 2 stycznia 2003 r. Wojewoda W. działając jako organ nadzoru, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdził nieważność powyższej uchwały w części dotyczącej ustalenia Burmistrzowi dodatku specjalnego. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że powyższa uchwała została podjęta z naruszeniem art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Zdaniem organu nadzoru, przepis ten upoważnia radę gminy do ustalenia wójtowi wynagrodzenia. Nie upoważnia natomiast rady gminy do przyznania wójtowi dodatku specjalnego. Wywodzono dalej, że zgodnie z par. 7 cyt. wyżej rozporządzenia, pracownikowi przyznaje dodatek specjalny jego kierownik, którym zgodnie z art. 22 ustawy o samorządzie gminnym jest wójt.
Podniesiono, że wprawdzie w dniu 13 grudnia 2002 r. weszła w życie zmiana wskazanego rozporządzenia Rady Ministrów, przyznająca radzie gminy możliwość przyznania wójtom dodatków specjalnych, ale zmiana ta nie obowiązywała jeszcze w dniu podjęcia spornej uchwały.
Na to rozstrzygnięcie nadzorcze skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła Gmina O. Zarzucono, że rozstrzygnięcie nadzorcze narusza art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym oraz par. 7 ust. 1a rozporządzenia z dnia 26 lipca 2000 r. W skardze podtrzymano stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały. Ponadto wskazano, że wprawdzie w par. 7 ust. 1 rozporządzenia nie było wyraźnego zapisu upoważniającego do przyznania dodatku specjalnego dla osoby piastującej stanowisko burmistrza, ale - zdaniem skarżącego - uprawnienie takie wynikało z wykładni przepisów rozporządzenia, ustawy o pracownikach samorządowych i o samorządzie gminnym. Wywodzono dalej, że interpretacja tych przepisów pozwalała na przyznanie dodatku specjalnego burmistrzowi przy założeniu, że jest on pracownikiem samorządowym, a jego pracodawcą jest rada miejska.