Skarga Rudolfa S. na decyzję Wojewody Kieleckiego w przedmiocie cofnięcia potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta K. , a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Kieleckiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Tezy

Warunkiem uzasadniającym cofnięcie przez organ administracji rzemieślnikowi zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej jest, aby skargi na rzetelność wykonywania produkcji lub świadczenie usług były uzasadnione. Jest zatem obowiązkiem organu ustalenie w postępowaniu dowodowym zasadności skarg, przyczyn i okoliczności ich powstania, z uwzględnieniem całokształtu działalności rzemieślnika /art. 77 par. 1, art. 80 i 81 Kpa/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Rudolfa S. na decyzję Wojewody Kieleckiego z dnia 26 lutego 1981 r. w przedmiocie cofnięcia potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 3 lutego 1981 r., a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Kieleckiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Rzemiosło
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Na podstawie art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /t.j. Dz.U. 1977 nr 4 poz. 20/, decyzją z dnia 3 lutego 1981 r., nr H-IV/7657/18/81, Prezydent Miasta K. cofnął Rudolfowi S. uprawnienia rzemieślnicze nr rej. 274/75 z dnia 19 maja 1975 r. na wykonywanie rzemiosła betoniarstwa w zakresie wykonywania nagrobków. U podstaw tej decyzji legły ustalenia, że Rudolf S. już w 1975 r. wadliwie wykonał prace przy budowie katakumby, co było przedmiotem interwencji Państwowego Inspektoratu Sanitarnego, a na postępowania, co powodowało liczne skargi kierowane do Izby Rzemieślniczej. Dotyczyły one zarówno złej jakości robót, jak również zwłoki w terminie wykonania prac, rozliczania się z zaliczek itp. W 1980 r. na działalność Rudolfa S. wpłynęły 4 pisemne skargi do Izby Rzemieślniczej. Sąd Cechowy przy Cechu Rzemiosł Różnych w K., orzeczeniem z dnia 22 sierpnia 1980 r., ukarał go karą nagany i po raz kolejny ostrzegł, że dalsze naganne postępowanie spowoduje pozbawienie go uprawnień do wykonywania rzemiosła. Ponieważ kara ta nie odniosła skutku, a w okresie od 25 września 1980 r. wpłynęły kolejne ustne skargi na działalność Rudolfa S. , Izba Rzemieślnicza - wnioskiem z dnia 8 grudnia 1980 r. - wystąpiła do organów administracji o cofnięcie uprawnienia na wykonywanie rzemiosła betoniarstwa. Od powołanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 3 lutego 1981 r. Rudolf S. odwołał się do Wojewody Kieleckiego, który decyzją nr HU.U.C.-7530/2/81 z dnia 26 lutego 1981 r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy z tym, że 3-miesięczny okres na likwidację zakładu ustalił począwszy od dnia otrzymania decyzji organu administracji II instancji. Na powyższą decyzję Rudolf S. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji. Skarżący nie kwestionuje ustaleń co do faktów wpływania skarg na jego działalność. Utrzymuje jednak, iż w jednej sprawie skarga okazała się niesłuszna, gdyż ekspert w czasie wizji lokalnej ustalił, że nagrobek wykonany został prawidłowo, zaś w pozostałych sprawach przyczyną opóźnienia w wykonaniu zamówień klientów były poważne trudności z zaopatrzeniem się w cement. Zwrócił klientom zaliczki w tych wszystkich przypadkach, gdy prac nie mógł wykonać. Od chwili ukarania go przez Sąd Cechowy nie wpłynęła na niego żadna skarga, a fakt poprawy usług potwierdził zarząd cmentarny. Jego sytuacja osobista i życiowa jest bardzo trudna, gdyż ma na utrzymaniu chorą, 76-letnią matkę, cierpiącą na rozedmę płuc, nadciśnienie i zwyrodnienie mięśnia sercowego, co potwierdza zaświadczenie lekarskie. Stan jego zdrowia jest również bardzo zły, gdyż - ja wynika z załączonego zaświadczenia lekarskiego - stwierdzono u niego obustronną przepuklinę wymagającą leczenia operacyjnego, powiększenie wątroby i inne schorzenia ograniczające jego zdolność do ciężkiej pracy fizycznej. W tej sytuacji nie mógłby znaleźć innej pracy w jednostkach gospodarki uspołecznionej i pozostałby wraz ze starą i chorą matką bez środków do życia. Nadto skarżący nadesłał zaświadczenie Kierownika Cmentarzy z dnia 25 marca 1981 r., adresowane do Cechu Rzemiosł Różnych, że jego postępowanie zmieniło się na korzyść, chociaż brak jest gwarancji, że poprawa ta będzie stała, a także zaświadczenia klientów dotyczące wykonywanych przez niego prac.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Rzemiosło
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)