1. Nie mogą być uznane za decyzje administracyjne maszynowe wypisy urządzenia liczącego, określające liczbę rozmów telefonicznych i wykazujące wysokość należnej opłaty za użytkowanie aparatu telefonicznego przez abonenta. 2. Jednakże w razie sporu o wysokość należnej opłaty za użytkowanie aparatu telefonicznego przez abonenta, decyzją administracyjną podlegającą zaskarżeniu do NSA jest wyrażone na piśmie stanowisko kompetentnego organu państwowego, ustosunkowujące się do żądania abonenta i stwierdzające poprawność zapisów maszynowych dotyczących wyliczenia należnej opłaty lub wprowadzające ich modyfikację.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Jana B. na decyzję dyrektora Okręgu Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu z dnia 26 listopada 1980 r. w przedmiocie ustalenia należności za rozmowy telefoniczne.
Skarżący Jan B. jest abonentem stacji telefonicznej zainstalowanej w jego mieszkaniu przy ul. K. w W. W dniu 19 września 1980 r. skarżący zwrócił się do Wojewódzkiego Urzędu Telekomunikacji w W. z prośbą o sprawdzenie stanu technicznego licznika, gdy - jego zdaniem - naliczenie opłaty jest "zawyżone, a ostatnie jest niemoralne". Na prośbę skarżącego Urząd przeprowadził szczegółowe badanie licznika rozmów telefonicznych między innymi za pomocą rejestracji połączeń z numeru skarżącego.
Wszystkie przeprowadzone badania nie wykazały nieprawidłowości w działaniu licznika abonenckiego. Na podstawie powyższych badań udzielono skarżącemu odpowiedzi, że Urząd nie uznał słuszności złożonej skargi. W dniu 20 października 1980 r. skarżący ponownie zakwestionował wysokość wystawionego rachunku i twierdził, że naliczanie rozmów telefonicznych jest nieprawidłowe. Na skutek nowej reklamacji Urząd ponownie przeprowadził badania licznika rozmów telefonicznych łącznie z kontrolnymi połączeniami i wadliwości nie stwierdził. Ponownie udzielono skarżącemu wyjaśnień, iż badania licznika i urządzeń z nim współpracujących nie wykazały wadliwego ich działania. Odpowiedź ta została skarżącemu udzielona przez dyrektora Okręgu Poczty i Telekomunikacji w W. Powyższe pismo - jako decyzję dyrektora Okręgu Poczty i Telekomunikacji w W. - Jan B. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wnioski skargi sprowadzają się do żądania uchylenia zaskarżonych decyzji lub stwierdzenia ich nieważności.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wypada zaznaczyć, że pismo Wojewódzkiego Urzędu Telekomunikacji w W. z dnia 22 października 1980 r., mimo braku oznaczenia rodzaju pisma i powołania błędnych przepisów /dotyczących załatwiania skarg i wniosków - art. 221 Kpa/, jest decyzją w rozumieniu art. 107 par. 1 Kpa, zawiera bowiem minimum niezbędnych elementów ustalonych dla decyzji. Również pismo dyrektora Okręgu Poczty i Telekomunikacji w W. powinno być traktowane jako decyzja organu administracji II instancji, zawierająca zresztą sformułowanie "podtrzymuję decyzję urzędu podaną w piśmie z dnia 20.10.1980 r. (...)". Mimo uznania powyższych pism za decyzje administracyjne należy wskazać, że nie nadano im formy prawem przewidzianej /art. 107 Kpa/ łącznie z pouczeniem o przysługujących środkach odwoławczych. Oryginał decyzji powinien być w posiadaniu organu wydającego decyzję, a wysłane stronom odpisy lub duplikaty powinny być zgodne z oryginałem.
Należy podzielić pogląd prawny reprezentowany przez skarżącego, że treść art. 196 par. 2 Kpa daje podstawę do uznania, że decyzja administracyjna w sprawie ustalenia wysokości opłat telefonicznych podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wprawdzie wypisy maszynowe urządzenia liczącego nie mogą być uznane za decyzje administracyjne, decyzją jest jednak stanowisko kompetentnego organu ustosunkowujące się do żądania strony i stwierdzające poprawność zapisów maszynowych lub wprowadzające ich modyfikację.
Decyzje takie mogą być zaskarżone do organu administracji II instancji, który rozstrzyga odwołanie przez wydanie decyzji /art. 138 Kpa/. Przechodząc do oceny zasadności skargi, należy stwierdzić, że przepis art. 196 par. 2 Kpa określa zakres przedmiotowy właściwości Sądu do badania zgodności decyzji administracyjnych z prawem.