Pierwszeństwo w nabyciu gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi, przysługujące dzierżawcy tych gruntów na mocy par. 12 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, dotyczy osób, które są dzierżawcami nieruchomości rolnej, należącej do Państwowego Funduszu Ziemi, w dniu ich powiadomienia o przeznaczeniu dzierżawionej nieruchomości do sprzedaży.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Antoniego S. na decyzję Wojewody Suwalskiego w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę nieruchomości z Państwowego Funduszu Ziemi.
W 1975 r. Antoni S. zawarł z Naczelnikiem Gminy w E. umowę dzierżawy działki PFZ o powierzchni 0,75 ha, położonej we wsi P. Umowa zawarta była na okres 5 lat, a termin jej wygaśnięcia określono na dzień 1 września 1979 r. W 1979 r. i na początku 1980 r. Antoni S. zwracał się o Naczelnika Gminy o przedłużenie umowy dzierżawy tej działki lub jej sprzedaż. W odpowiedzi na składane wnioski Naczelnik Gminy oraz Urząd Wojewódzki w Suwałkach udzielali zainteresowanemu wyjaśnień, że przedmiotowa działka nie jest przeznaczona do sprzedaży, a umowa dzierżawy nie może być przedłużona, gdyż działka miała być przeznaczona według jednej wersji dla SKR w E., a według wersji późniejszej miała być objęta postępowaniem scaleniowo-wymiennym. Równocześnie Antoniego S. poinformowano, że - jeżeli działka zostanie przeznaczona do sprzedaży - to będzie on mógł ubiegać się o ustalenie go kandydatem na jej nabycie. Umową z dnia 18 czerwca 1980 r. Naczelnik Gminy w E. przeznaczył do sprzedaży kilku działek z PFZ położonych we wsi P., w tym również działkę sporną. Wnioski o jej nabycie złożyli: Antoni S. oraz Czesław K. ubiegający się równocześnie o ustalenie go kandydatem na nabywcę 3 innych działek spośród przeznaczonych do sprzedaży. Decyzją z dnia 25 listopada 1980 r. Naczelnik Gminy w E. ustalił Czesława K. kandydatem na nabywcę 4 działek położonych we wsi P. w tym działki spornej, a odmówił ustalenia kandydatem na nabywcę tej działki Antoniego S. Mimo że Antoni S. był przez 6 lat dzierżawcą działki, w uzasadnieniu podano, że bardziej racjonalna będzie sprzedaż jej Czesławowi K., ponieważ łączy się ona w sposób naturalny z jego działką siedliskową, podczas gdy w stosunku do działki siedliskowej Antoniego S. położona jest w dalszej odległości.
Od decyzji Naczelnika Gminy w E. Antoni S. odwołał się do Wojewody Suwalskiego podnosząc, iż sporna działka powinna być sprzedana jemu jako wieloletniemu dzierżawcy.
Decyzją z dnia 17 grudnia 1980 r., nr WBG.ON.-4613-137/79, Wojewoda Suwalski utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji z uzasadnieniem, że działki sprzedane Czesławowi K. stanowią zorganizowaną całość graniczącą z siedliskiem nabywcy i w przypadku sprzedaży działki spornej Antoniemu S. powstałaby enklawa w gruntach Czesława K., utrudniająca właściwe gospodarowanie. Co się tyczy pierwszeństwa nabycia działki spornej przez Antoniego S. jako długoletniego dzierżawcy, Wojewoda Suwalski nie uznał tego argumentu z tej przyczyny, że wobec wygaśnięcia umowy dzierżawy tej działki przed przeznaczeniem jej do sprzedaży skarżącemu, nie przysługiwało mu już pierwszeństwo nabycia.
Na decyzję Wojewody Suwalskiego Antoni S. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której podnosi zarzuty dotyczące działalności organu administracji państwowej stopnia podstawowego oraz żąda uchylenia zaskarżonej decyzji uważając, że jest ona niezgodna z prawem, gdyż nie uwzględnia jego pierwszeństwa do nabycia działki wynikającego z długoletniej dzierżawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: