Skarga Wincentego i Reginy małżonków G. oraz Wiesława G. na decyzję Wojewody Ciechanowskiego w przedmiocie wywłaszczania części nieruchomości oraz ustalenia odszkodowania i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w P. zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w P. , a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Ciechanowskiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżących.
Tezy

Warunek dopuszczalności wywłaszczenia nieruchomości na obszarze miasta lub gminy z przeznaczeniem dla organizacji spółdzielczych i dla organizacji kółek rolniczych, wyrażony w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ w postaci zwrotu "o ile jest to uzasadnione interesem społecznym lub państwowym", nakłada na organ administracji - właściwy w sprawie rozpatrzenia wniosku o wywłaszczenie - obowiązek ustalenia, czy warunek ten będzie spełniony przy założeniu, że nie każde planowe przedsięwzięcie inwestycyjne może być bez zastrzeżeń uzasadnione w stopniu wymaganym przez ustawę.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Wincentego i Reginy małżonków G. oraz Wiesława G. na decyzję Wojewody Ciechanowskiego z dnia 16 stycznia 1981 r. w przedmiocie wywłaszczania części nieruchomości oraz ustalenia odszkodowania i na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w P. zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w P. z dnia 8 grudnia 1980 r., a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Ciechanowskiego zwrot kosztów postępowania na rzecz skarżących.

Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Spółdzielnie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Przedmiotem skargi Wincentego i Reginy małżonków G. oraz Wiesława G. jest decyzja Wojewody Ciechanowskiego z dnia 16 stycznia 1981 r., utrzymująca w mocy decyzję naczelnika Miasta i Gminy w P. z dnia 8 grudnia 1980 r. o wywłaszczeniu części nieruchomości o powierzchni 943 m2 położonej w p., przy ul. P., stanowiącej współwłasność skarżących, za odszkodowaniem pieniężnym w kwocie 6.601 zł, z przeznaczeniem pod budowę drogi dojazdowej do bazy SKR.

W skardze wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego zostały podniesione następujące zarzuty:

- braku celowości wywłaszczenia, gdyż Spółdzielnia Kółek Rolniczych ma już dogodny dojazd do swojej bazy, po istniejącej ul. P.,

- nieuwzględnienia okoliczności, iż nieruchomość wywłaszczona, aczkolwiek formalnie stanowi współwłasność w częściach nie wydzielonych, to jednak faktycznie, w wyniku ustalonego pomiędzy współwłaścicielami sposobu użytkowania, stanowi dwie odrębne działki. W związku z tym niesłusznie potraktowano przy ustalaniu odszkodowania wywłaszczoną działkę jako jedną nieruchomość, zaniżając odszkodowanie w pieniądzach i pozbawiając Wiesława G. możliwości otrzymania nieruchomości zamiennej,

- nieuwzględnienia zgłoszonego wcześniej wniosku współwłaścicieli nieruchomości, aby Urząd Miasta i Gminy w P. wystąpił na drogą postępowania sądowego z wnioskiem o zniesienie współwłasności.

W odpowiedzi na wniesioną skargę Wojewoda Ciechanowski wywoził, że nie znalazł podstaw do uchylenia bądź zmiany podjętych decyzji o wywłaszczeniu i odszkodowaniu w trybie art. 200 par. 2 Kpa, ponieważ budowa drogi do bazy SKR przewidziana została w planie ogólnym zagospodarowania miasta P., a odszkodowanie za wywłaszczony grunt ustalono zgodnie z dyspozycją art. 8 ustawy wywłaszczeniowej i wydanym z jej upoważnienia zarządzeniem Wojewody Ciechanowskiego nr 16/80 w sprawie określenia stawek odszkodowania za grunty nabywane na rzecz Państwa /Dz.Urz. WRN w Ciechanowie 1980 nr 2 poz. 4/. Wnioskodawca wywłaszczenia nie ma obowiązku uregulowania stanu prawnego nieruchomości; obowiązek taki spoczywa na zbywcy.

Naczelny Sąd Administracyjny, zgodnie z dyspozycją art. 196 par. 1 Kpa, upoważniony jest do badania legalności decyzji administracyjnej, przy czym - na podstawie art. 206 Kpa - nie jest związany granicami skargi.

Wychodząc z tej przesłanki Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W sprawie tej wywłaszczenie nieruchomości nastąpiło z przeznaczeniem dla Spółdzielni Kółek Rolniczych w P. pod budowę drogi dojazdowej do bazy SKR. Ocena dopuszczalności wywłaszczenia spornej nieruchomości winna być zatem rozważana w świetle przepisu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./. Stosownie do brzmienia cyt. przepisu przesłanką dopuszczalności wywłaszczenia jest interes społeczny lub państwowy. Zgodnie z poglądem przyjętym w literaturze przedmiotu "pojęcie interesu społecznego lub państwowego w tym wypadku powinno odpowiadać nie tylko ogólnym warunkom dopuszczalności wywłaszczenia, określonym w art. 3 ust. 1, ale musi jeszcze mieć dodatkowe uzasadnienie natury społecznej lub państwowej. O ile wywłaszczenie nieruchomości niezbędnej do realizacji przez Spółdzielnię lub kółko rolnicze inwestycji o charakterze użyteczności publicznej będzie niewątpliwie uzasadnione interesem społecznym, o tyle nie każda inwestycja takich organizacji, objęta ich zatwierdzonymi planami gospodarczymi, uzasadniona jest interesem społecznym lub państwowym" /por. Walenty Ramus: Prawo wywłaszczeniowe. Komentarz, Warszawa 1975, str. 37 i 38/. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 3 ust. 3, skomentowanym w przytoczony sposób, uznać wypada, że kryteria dopuszczalności wywłaszczenia na rzecz organizacji kółek rolniczych zostały zaostrzone w stosunku do ogólnych przesłanek dopuszczalności wywłaszczenia. Stąd też organy orzekające o wywłaszczeniu nieruchomości stanowiącej współwłasność skarżących powinny były przede wszystkim rozważyć, czy budowa drogi dojazdowej do bazy SKR w P. wyczerpuje znamiona z art. 3 ust. 3 ustawy wywłaszczeniowej. Tymczasem z osnowy i uzasadnienia decyzji Naczelnika Miasta i Gminy w P., wynika, że pozbawienie prawa własności oparto na przepisie art. 3 ust. 1 ustawy wywłaszczeniowej nie mającym zastosowania w tej sprawie. Już samo to uchybienie, polegające na pominięciu przepisu prawa materialnego właściwego do rozstrzygnięcia sprawy /art. 3 ust. 3/, stanowi dostateczną przesłankę uchylenia decyzji organów I i II instancji.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Spółdzielnie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)