Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Mirella Łent Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2004 r. na rozprawie przy udziale ---- sprawy ze skargi G. Ż. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia zameldowania na pobyt stały uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta C. z dnia [...] znak [...]
W dniu [...] G. Ż. wniosła do Urzędu Miasta w C. sprzeciw dotyczący dokonania przez organ meldunkowy, w dniu [...] wpisu o zameldowaniu W. M. oraz U. M. na pobyt stały w lokalu nr [...] przy ul. [...] w C.
Ze względu na to, że sprzeciw dotyczył zameldowania dwóch osób fizycznych mających pełną zdolność do czynności prawnych, które wystąpiły odrębnie o zameldowanie, organ administracji przystąpił do rozpatrzenia sprawy oddzielnie wobec każdej z osób wymienionych w sprzeciwie.
Burmistrz Miasta C. po rozpatrzeniu wniesionego sprzeciwu w odniesieniu do U. M., decyzją z dnia [...], nr [...] na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. Nr 78, poz. 716) i art. 104 kpa (tekst jednolity z dnia 9 października 2000 r. Dz.U. Nr 98, poz. 1071) orzekł o braku podstaw do uchylenia czynności materialno-technicznej w postaci wpisu o zameldowaniu U. M. na pobyt stały w C. przy ul. [...].
Uzasadniając decyzję, organ wskazał, że budynek przy ulicy [...] stanowi współwłasność. Jedną ze współwłaścicieli jest U. M. Zgodnie z aktem notarialnym repertorium A numer [...] z dnia [...] nabyła ona udział [...] w częściach wspólnych budynku. W akcie tym strony oświadczyły, że w ramach sprzedawanych udziałów U. M. i W. M. wydany zostanie w dniu spisania aktu lokal mieszkalny numer [...] położony na pierwszym piętrze budynku numer [...] w C. przy ulicy [...].
Zasady meldowania osób regulują przepisy ustawy o ewidencji ludności dowodach osobistych znowelizowane orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego został uchylony art. 9 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, który stanowił, że przy zameldowaniu na pobyt stały lub czasowy ponad 2 miesiące należy przedstawić potwierdzenie uprawnienia do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie.
Art. 10 ust. 1 wskazanej ustawy nakłada na osobę, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym adresem dłużej niż trzy doby obowiązek zameldowania się zależnie od charakteru pobytu na pobyt stały lub czasowy najpóźniej przed upływem czwartej doby licząc od dnia przybycia. Osoba zobowiązania do zameldowania się na pobyt stały zgłasza dane określone w art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy na formularzu meldunkowym.
W dalszej części uzasadnienia organ pierwszej instancji wskazał, że U. M. złożyła odpowiedni formularz meldunkowy potwierdzając na nim swój pobyt stały przy ulicy [...], akt notarialny o współwłasności oraz inne dane zawarte wart. 11 ust. 1 i na tej podstawie w dniu [...] została zameldowana.
Współwłaścicielka budynku przy ulicy [...] G. Ż. złożyła sprzeciw odnośnie zameldowania U. M. w mieszkaniu nr [...] przy ulicy [...] w . uzasadniając go tym, że jako współwłaścicielka [...] części budynku żadnej zgody na zameldowanie nie wyraziła. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 27 maja 2002 r. uchylił art. 9 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, a tym samym osoba meldująca się nie musi przedstawiać potwierdzenia uprawnienia dokonanego przez właściciela budynku do przebywania w lokalu.