Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Asesor sądowy Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant Joanna Szklarska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz skarżącego kwotę 226,30zł (dwieście dwadzieścia sześć 30/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w T. uznał zgłoszenie celne z dnia 14 stycznia 2000 r. złożone przez M. D. za nieprawidłowe i określił w prawidłowej wysokości kwotę wynikającą z długu celnego. Decyzję niniejszą odebrała w dniu 24 kwietnia 2002 r. żona zobowiązanego M. D.
Pismem z dnia 18 października 2002 r. M. D. działając przez pełnomocnika złożył wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną z dnia [...] wnosząc o jej uchylenie w całości. Jako podstawę prawną wskazano art. 265 ze znakiem 2 ustawy kodeks celny w związku z art. 240 § 1 pkt 4 ustawy Ordynacja podatkowa. W uzasadnieniu wskazano, iż M. D. będący stroną postępowania prowadzonego Urząd Celny w T. od dnia 2 października 2000r. do dnia 26 września 2002r. przebywał w zakładzie karnym w G. i z tych przyczyn nie brał udziału w postępowaniu nie z własnej winy. Pisma procesowe - począwszy od postanowienia o wszczęciu postępowania z dnia [...] aż do decyzji z dnia [...] - doręczane były na zasadzie art. 149 ustawy Ordynacja podatkowa żonie, która jednak nie doręczała ich w terminach procesowych na skutek ograniczeń wynikających z terminów widzeń ustalonych przez organ śledczy.
Decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 245 § 1 pkt 3 w związku z art. 240 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, art. 262 ustawy Kodeks celny Naczelnik Urzędu Celnego odmówił uchylenia decyzji z dnia 22 marca 2002 r. nr 19-TW-5562-591/01/MK.
W wyniku złożenia odwołania decyzja ta została uchylona w całości decyzją Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu wskazano, iż organ celny pierwszej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego na okoliczność czy wystąpiła przesłanka wskazana we wniosku o wznowienie. W szczególności nie próbowano ustalić jak często M. D. miała możliwość spotykania się z mężem i czy w trakcie widzeń mogła przekazać mężowi pisma Urzędu Celnego.
Po uzupełnieniu materiału dowodowego decyzją z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 245 § 1 pkt 1 w związku z art. 240 § 1 pkt 4 ustawy Ordynacja podatkowa , art. 262 ustawy Kodeks Celny Naczelnik Urzędu Celnego w T. odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] nr [...]. W uzasadnieniu wskazano, iż informacje uzyskane z zakładu karnego potwierdzają fakt wizyt M. D. u męża i możliwość przekazywania pism a zatem w przedmiotowej sprawie warunki określone w art. 149 ustawy Ordynacja podatkowa zostały spełnione i strona miała możliwość brania udziału w toczącym się postępowaniu.
Od powyższej decyzji złożono odwołanie, w którym wniesiono o ponowne rozpatrzenie sprawy przez organ pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazano, iż z uwagi na fakt iż strona w okresie od 3 października 2000 r. do 26 września 2002 r. przebywała w zakładzie karnym to art. 149 ustawy Ordynacji podatkowej nie może mieć w ogóle zastosowania. Ponadto organ nie ustalił czy M. D. uzyskała zgodę naczelnika aresztu na przekazywanie mężowi akt sprawy a regulamin aresztów śledczych zobowiązuje do uzyskania zgody kierownictwa aresztu na doręczanie zatrzymanym jakichkolwiek przesyłek oraz czy pisma zostały rzeczywiście doręczone. Wskazano również, iż postanowienie z dnia [...] uznane przez organ za doręczone w trybie art. 150 ordynacji podatkowej faktycznie nie mogło być odebrane przez żonę skarżącego z urzędu pocztowego gdyż nie dysponowała ona dowodem tożsamości męża ani tez jego pełnomocnictwem.