W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POSPOLITEJ Dnia 17 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Sędzia (del. SSO) Małgorzata Włodarska (spr.) Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. S. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego zasiłku przedemerytalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta G. z dnia [...] Nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent G. na podstawie przepisów art. 6 pkt 6 lit. d w związku z art. 28 ust. 8 ustawy z dnia 14.12.1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił R. S. umorzenia w całości nienależnie pobranego zasiłku przedemerytalnego w kwocie [...] zł.
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia wskazał, że Powiatowa Rada Zatrudnienia na posiedzeniu w dniu [...] negatywnie zaopiniowała wniosek skarżącego dotyczący umorzenia w całości nienależnie pobranego zasiłku przedemerytalnego, wobec czego, po analizie zgromadzonej dokumentacji należało uznać, że nie zachodzą żadne szczególnie uzasadnione przesłanki, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku skarżącego.
Od powyższej decyzji R. S. złożył odwołanie, wnosząc o umorzenie kwoty [...] zł i wskazując na swoją trudną sytuację materialną w związku z pobytem w Zakładzie Karnym i brakiem pracy oraz złym stanem zdrowia.
Wojewoda K.-P. decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 28 ust. 8 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (cyt. powyżej), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Jako uzasadnienie swojego stanowiska wskazał to, że organ I instancji przeprowadził wnikliwe postępowanie służące ustaleniu sytuacji faktycznej, uzyskując jednocześnie negatywną opinię Powiatowej Rady Zatrudnienia w kwestii odstąpienia od żądania zwrotu nienależnego świadczenia i wobec tego nie ma podstaw do ponownego rozpatrzenia sprawy ze względów formalnych. Ponadto wyraził pogląd, że rozstrzygnięcie kwestii umorzenia nienależnie pobranego świadczenia pozostawiono uznaniu organu samorządowego, wobec czego, zgodnie z przepisem art. 138 § 3 kpa, organ odwoławczy w przypadku stwierdzenia uchybień formalnych ogranicza się do uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia nie rozstrzygając jej merytorycznie.
Na powyższą decyzję R. S. złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wskazał w niej, że organy administracyjne obu instancji, z nieznanych jemu powodów odmówiły umorzenia nienależnego świadczenia, pomimo tego że znały jego trudną sytuację materialną, polegającą na braku dochodów, a także innych źródeł utrzymania.
Podał, że nawet po opuszczeniu Zakładu Karnego nie będzie w stanie spłacić zadłużenia, ponieważ będzie się utrzymywał jedynie z zasiłku przedemerytalnego, który ledwo wystarcza na przeżycie.
Ponadto obarczył odpowiedzialnością za powstałe zadłużenie urząd pracy i administrację zakładu karnego, które to instytucje, jako znające obowiązujące przepisy i jego sytuację, powinny nie dopuścić do wypłat zasiłku przedemerytalnego za okres, gdy przebywał w Zakładzie Karnym.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda K.-P. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, albowiem sprawa R. S. została rozpoznana z naruszeniem zasad postępowania wynikających z przepisu art. 7, 8 i 77 § 1 kpa w stopniu mogącym mieć wpływ na jej wynik.