Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Asesor WSA Mirella Łent (spr.) Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. i R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy L. z [...], Nr [...] oraz postanowienie Wójta Gminy L. z dnia [...], Nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżących kwotę 50 zł (pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów sądowych, 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

SA/Bd 2896/03

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., utrzymało w mocy decyzję z [...], [...] Wójta Gminy L., stwierdzającą w wyniku wznowienia, że jego decyzja z dnia [...] nr [...] o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla budowy Szkoły Podstawowej i krytej pływalni w L. na działce nr [...], została wydana z naruszeniem prawa, ale nie uchylono jej, gdyż mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej.

Postępowanie w sprawie zostało wznowione postanowieniem z [...], nr [...], na wniosek skarżących M. i R. K. z [...] (wpływ 5 czerwca 2003r.), którzy podnieśli, że bez własnej winy nie brali udziału w postępowaniu.

W skardze z dnia 28 września 2003r., M. i R. K. zarzucili decyzji to, że organ nie odniósł się w niej do zarzutów zawartych w odwołaniu oraz wskazali na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 1988r., sygn. akt. IV SA 540/88 ( ONSA zeszyt nr 2 z 1988r., poz. 90).

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje.

Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1271), sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270).

Stosownie do art. 145 § 1 pkt 1) lit. c) cyt. ustawy, sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie, uchyla je w części lub całości, w przypadku gdy stwierdzi naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 cyt. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skarga zasługiwała na uwzględnienie, chociaż z innych powodów niż wskazane w jej uzasadnieniu.

Wznowienie postępowania administracyjnego w oparciu o przesłankę braku udziału strony mogło nastąpić jedynie na wniosek strony złożony w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji ( art. 147 oraz 148 kpa).

Organ administracji obowiązany był z urzędu zbadać zachowanie tego terminu, gdyż wznowienie postępowania na wniosek złożony z jego uchybieniem złamałoby zasadę określoną w art. 16 kpa - zasadę trwałości decyzji administracyjnych. Nie udowodnienie przez stronę tego, że zachowała termin skutkowałoby wydaniem decyzji o odmowie wznowienia postępowania (art. 149 kpa).

W sprawie, wniosek o wznowienie postępowania złożono w dziesięć miesięcy po wydaniu decyzji kończącej to postępowanie. Strona nie złożyła wyjaśnień, co do terminu, w jakim dowiedziała się o decyzji. W takim przypadku, organ powinien był przed wydaniem orzeczenia w przedmiocie wznowienia przeprowadzić postępowanie w celu wyjaśnienia tego, czy strona potrafiła udowodnić to, że zachowała termin na skuteczne złożenie wniosku.

Rozstrzygnięcie zawarte w decyzji kończącej postępowanie po wznowieniu na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 kpa, wydanej w przypadku, gdy nie wyjaśniono kwestii zachowania terminu określonego w art. 148 kpa, było rozstrzygnięciem opartym na ustaleniach wykraczających poza materiał dowodowy zebrany w sprawie, czym naruszono przepisy art. art. 7 i 77 kpa, w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik postępowania.

Ponieważ ustalenia w przedmiocie zachowania terminu wniesienia podania o wznowienie były konieczne dla rozstrzygnięcia kwestii samego wznowienia postępowania, niezbędnym dla prawidłowej oceny tego, czy należało zmienić ostateczną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, było uchylenie obu decyzji wydanych na podstawie art.151 kpa, oraz postanowienia o wznowieniu.

Organ ponownie przeprowadzi postępowanie w sprawie, w szczególności wyjaśni to, czy strona zachowała miesięczny termin złożenia wniosku o wznowienie postępowania.

Z powyższych względów oraz na podstawie art. art. 132, 135 oraz 145 § 1 pkt 1) lit. c) cyt. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak na wstępie. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 cyt. ustawy.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
615 Sprawy zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze