Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi F. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Z-ca Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej ROPS - "S." w B. na podstawie art. 31a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej ( Dz.U. Nr 64, poz. 414 z 1998 r. z późniejszymi zmianami ) i art. 104 k.p.a. odmówił F. A. zasiłku celowego specjalnego na uzupełnienie środków utrzymania, wskazując, że jego dochód wynosi [...] zł, zaś kryterium dochodowe wyliczone na podstawie art. 4 ust 1 cytowanej ustawy wynosi [...] zł. Nadto własnym działaniem doprowadził on do pogorszenia swojej sytuacji poprzez nieracjonalne gospodarowanie własnymi środkami finansowymi - czego dowodem są przedkładane rachunki telefoniczne, których wysokość przekracza prawie 100 % otrzymywanego świadczenia rentowego, a prowadzone rozmowy telefoniczne w tak dużym zakresie nie można uznać za potrzebę niezbędną.
Na skutek wniesionego przez F. A. odwołania w którym podnosił, iż wysokość rachunków telefonicznych wynikała z konieczności załatwiania pilnych spraw na rzecz mieszkańców Osiedla B. - S., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., decyzją z dnia [...] Nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję, podzielając stanowisko organu I instancji, że zasiłek celowy o który wystąpił skarżący nie spełnia kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej i świadczenie to realizowane jest jako zadanie własne gminy o charakterze nieobowiązkowym, a także zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w kosztach rozmów telefonicznych związanych z załatwianiem spraw mieszkańców Osiedla B. - S. winna partycypować w części Rada Osiedla.
W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, F. A. kwestionując zasadność decyzji w przedmiocie odmowy przyznania mu zasiłku celowego - specjalnego, podniósł, że został jako członek Rady Osiedla narażony na koszty rozmów telefonicznych związanych z załatwianiem pilnych spraw mieszkańców osiedla B. - S., a poniesionych kosztów w wysokości [...] zł nie chce mu zrefundować Rada Osiedla ani Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga F. A. nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Zasiłek celowy specjalny przewidziany w art. 31a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej ( tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, ze zmianami ) może być przyznany w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie lub rodzinie nie spełniającej kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust. 1 tejże ustawy.
Decyzja o przyznaniu zasiłku celowego specjalnego wydana jest w ramach uznania administracyjnego, co oznacza, że organ przyznający zasiłek nie jest zobowiązany do spełnienia żądań strony, która musi się liczyć z tym, że organ odmówi przyznania świadczenia lub jego rozmiar będzie różny od tego, który strona określiła we wniosku.
Wysokość i sam fakt przyznania zasiłku celowego specjalnego uzależnione są od możliwości finansowych organu przyznającego pomoc oraz ilości innych osób potrzebujących i zamieszkujących na danym terenie, a nadto winny odpowiadać celom pomocy społecznej.
Wydatkowane przez skarżącego koszty rachunku telefonicznego związane z załatwianiem spraw mieszkańców Osiedla B., powinny odpowiadać celom pomocy społecznej jakim jest zgodnie z art. 2 ust. 1 cytowanej ustawy o pomocy społecznej, zaspokajanie niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin oraz umożliwianie im bytowania w warunkach odpowiadających godności człowieka.
Sąd nie może ingerować w sferę orzeczniczą organów administracji, gdy te działają w ramach uznania administracyjnego i dokonują samodzielnie oceny zwłaszcza w szczególnie uzasadnionych przypadkach warunków i wyboru osób uprawnionych do pobierania świadczeń, jeżeli tylko decyzje te są odpowiednio uzasadnione, a powołane przyczyny znajdują potwierdzenie w ustalonym stanie faktycznym.
Mając powyższe na uwadze uzasadnia to, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ) oddalenie skargi.