Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Mirella Łent (spr.) Protokolant Hanna Szpunar-Radkowska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przeniesienia funkcjonariusza na inne stanowisko służbowe oddala skargę
SA/Bd 3244/03
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżonym orzeczeniem dyscyplinarnym z [...] Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy orzeczenie dyscyplinarne Naczelnika Urzędu Celnego w B. z [...] nr [...], orzekającą o uznaniu S. S. za winnego odstąpienia w dniu 7 stycznia 1997r. od sprawdzenia tożsamości osoby fizycznej, która bez stosownego upoważnienia właściciela towaru występowała jako strona przed organem celnym, w wyniku czego, poprzez wydanie decyzji o numerach: [...] oraz [...] wprowadzono do obiegu urzędowego sfałszowane dokumenty oraz dokonano odpraw celnych na rzecz osób fizycznych, które nie dokonywały obrotu towarowego z zagranicą, czym naruszył obowiązki służbowe określone w art.1 ust. 1, ust. 2 pkt 1,3,4 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej ( Dz.U. Nr 72, poz. 802 ze zm.) oraz w § 38 ust. 1 Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Celnego w T. z dnia 15 listopada 1996r. ( Decyzja Dyrektora Urzędu Celnego w T. nr [...] i w pkt 1 tiret 1 indywidualnej karty zakresu obowiązków i uprawnień z dnia 16 czerwca 1995r. Decyzją Naczelnika wymierzono S. S. karę określoną w art. 63 ust. 1 pkt. 4 cyt. ustawy o Służbie Celnej - przeniesienia na niższe stanowisko służbowe.
Jako podstawę prawną zaskarżonego orzeczenia powołano art. 79 cyt. ustawy o Służbie Celnej oraz art. 437 § 1 kpk.
W uzasadnieniu wskazano, że w świetle zgromadzonych dowodów oraz materiałów pochodzących z postępowania prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w B., S. S. nie dopełnił swoich obowiązków służbowych, gdyż w trakcie czynności postępowania celnego, za jego wiedzą bądź przy zaniechaniu obowiązków doszło do złożenia podpisów na: protokole z 6 stycznia 1997r. oględzin pojazdu samochodowego marki Dodge Stratus, postanowieniu z dnia [...] nr [...] o złożeniu towaru Dodge Stratus, protokole rozbieżności z 6 stycznia 1997r. dotyczącym samochodu Plymouth Voyager, protokole z 6 stycznia 1997r oględzin pojazdu samochodowego Plymouth Voyager oraz postanowieniu z [...] nr [...] o złożeniu towaru Plymouth Voyager.
W skardze z 7 listopada 2003r., S. S. zarzucił orzeczeniu, że zostało wydane w oparciu o ustalenia nie poparte w sposób jednoznaczny przez dowody zebrane w sprawie, gdyż nie wykazano, że osobiście uczestniczył przy przyjmowaniu dokumentów z fałszywymi podpisami. Podniósł, że nie miał obowiązku sprawdzania tożsamości stron postępowania celnego, a w jego mniemaniu powinien jedynie prawidłowo ustalić rodzaj i ilość towaru oraz określić prawidłowe kwoty cła i podatków. Wskazał, iż tego rodzaju dokumenty jak protokół oględzin czy postanowienie o zabezpieczeniu towaru, nie musiały być sporządzane w prowadzonym przez niego postępowaniu, a więc nie można było przyjąć, że umożliwienie złożenia podpisu przez osobę nieupoważnioną na tego typu dokumentach nosiło znamiona przestępstwa, o jakim była mowa w sporządzonym w sprawie akcie oskarżenia. S. S. zaznaczył, że ówczesna organizacja pracy była taka, że mógł wykonywać obowiązki bez bezpośredniego kontaktu ze stronami. Ponadto zarzuty do decyzji objęły twierdzenie o przedawnieniu możliwości wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, gdyż Dyrektor Izby Celnej w T. powziął wiadomość o nieprawidłowościach w Oddziale Celnym w B. już 15 kwietnia 1998r., kiedy to uzyskał wyniki kontroli wewnętrznej, a dodatkowo w piśmie z 2 grudnia 1998r. prokuratura przekazała protokoły przesłuchań świadków dotyczących sprawy. Skarżący odwołał się do terminów przedawnienia określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych, która jego zdaniem mogła mieć jedynie zastosowanie w sprawie.