Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędzia (del. SSO) Wojciech Borodziuk Protokolant Hanna Szpunar-Radkowska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. Z. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta G. z dnia [...] nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Prezydent G. odmówił przyznania E. Z. prawa do świadczenia przedemerytalnego, uznał go za osobę bezrobotną od dnia 5 sierpnia 2003r. oraz przyznał mu prawo do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 6 sierpnia 2003r. w wysokości [...] zł miesięcznie.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołał się na art.37k, art.371 ust.1 oraz art.6 pkt.6 lit.b ustawy z dnia 14 grudnia 1994r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (tekst jednolity:Dz.U.z2003r., Nr 58, poz.514 ze zm.), w świetle których prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która spełnia warunki do jego nabycia w dniu rejestracji w powiatowym urzędzie pracy. Na podstawie akt administracyjnych ustalono, że strona uzyskała status bezrobotnego z dniem 1 października 2002r. oraz prawo do zasiłku dla bezrobotnych od 9 października 2002r. W dniu 1 lutego 2003r. E. Z. utracił status osoby bezrobotnej oraz prawo do zasiłku z uwagi na podjęcie zatrudnienia, a w dniu 5 sierpnia 2003r. po zakończeniu krótkotrwałego zatrudnienia wystąpił z wnioskiem o przyznanie świadczenia przedemerytalnego. Organ podniósł, że skarżący nie przepracował nowych 365 dni licząc od 1 lutego 2003r., a okres zatrudnienia przez 365 dni, który był podstawą przyznania zasiłku dla bezrobotnych od 9 października 2002r. nie może być podstawą przyznania świadczenia przedemerytalnego. W tej sytuacji organ I instancji uznał, że zgodnie z art.25 ust.11 ustawy z dnia 14 grudnia 1994r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu stronie przysługuje jedynie prawo do zasiłku uzupełniającego.
Odwołanie od tej decyzji wniósł E. Z., który domagając się ponownego rozpatrzenia sprawy wskazał, że w dniu rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. t.j. w dniu 5 sierpnia 2003r. spełniał warunki wymagane do przyznania świadczenia przedemerytalnego, gdyż osiągnął wymagany wiek 55 lat, przepracował 36 lat, 5 miesięcy i 10 dni, a stosunek pracy ustał z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Odwołujący się podniósł, że organ I instancji dokonał wadliwej interpretacji art.371 omawianej ustawy pozbawiając go w ten sposób świadczenia przysługującego mu na mocy art. 37k tej ustawy.
Decyzją z [...] Nr [...] Wojewoda K.-P. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję podzielając w uzasadnieniu stanowisko organu pierwszej instancji, iż podstawą odmowy przyznania świadczenia przedemerytalnego E. Z. jest okoliczność, że w dniu rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. nie spełniał on warunków do nabycia prawa do tego świadczenia. W chwili rejestracji w Urzędzie odwołujący nie spełniał bowiem warunków do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych, gdyż w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień powtórnej rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy nie był zatrudniony przez okres co najmniej 365 dni, a jedynie nabył prawo do kontynuacji zasiłku przyznanego na podstawie art. 23 ustawy. W ocenie organu odwoławczego nie można za podstawę przyznania zasiłku dla bezrobotnych przyjąć okresu zatrudnienia, który został niejako "skonsumowany" przez zasiłek przyznany w dniu 8 października 2002r. Organ drugiej instancji wskazał, że aby nabyć prawo do tego świadczenia skarżący powinien od nowa wypracować staż uprawniający do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych t.j. w ciągu 18 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o świadczenie przedemerytalne być zatrudnionym przez okres co najmniej 365 dni, z wyłączeniem okresu pracy, który był podstawą przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od 9 października 2002r.