Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. N. na postanowienie Wojewody K.-P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu uchyla zaskarżone postanowienie
Wojewoda [...] postanowieniem z [...] 2003 r., po rozpatrzeniu wniosku J. N. w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta Miasta B. z [...] 2000 r. znak: [...], orzekającej o umorzeniu postępowania w sprawie zwrotu nieruchomości położonej w B. u zbiegu ulic [...], postanowił odmówić przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od wskazanej wyżej decyzji.
W uzasadnieniu wskazano, że wezwano skarżącą do wskazania przyczyn uchybienia terminowi, stosownie do treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skarżąca podała, iż odebraną korespondencję dotyczącą sprawy zwrotu nieruchomości, osoba uprawniona do odbioru odruchowo zabrała w trasę, poza granice kraju i nie miała możliwości stosownego powiadomienia jej o tej okoliczności. Organ wskazał na treść art. 58 § l K.p.a. i ocenił, że strona nie uprawdopodobniła braku winy, nie wykazała również, że prośba o przywrócenie terminu do złożenia odwołania została wniesiona w okresie 7 dni.
Julita M. złożyła skargę na powyższe postanowienie. Wskazała na okoliczności sprawy i podniosła, że uprawdopodobniła fakt omyłkowego zabrania w trasę przesyłki. Po 3 latach organ domaga się ustalenia, że syn przebywał za granicą. Paszport syna, w którym była pieczątka o przekroczeniu granicy został skradziony.
Wojewoda [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna z następujących powodów:
1. Nie w pełni zostały wykonane polecenia zawarte w wyroku Naczelnego
Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 maja 2003 r. sygn.
II SA/Gd 2414/00. W dalszym ciągu aktualne jest stwierdzenie zawarte w tym wyroku, że organ nie wyjaśnił swego poglądu w kontekście przesłanki przywrócenia terminu - braku winy w uchybieniu terminu,
2. Uprawdopodobnienie, o jakim mowa w art. 58 § l K.p.a., nie oznacza udowodnienia. Uprawdopodobnienie zawiera znacznie niższy stopień prawdopodobieństwa zaistnienia zdarzenia, niż przy udowodnieniu i może być tłumaczone przy pomocy różnych wersji.
O uprawdopodobnieniu zdarzenia możemy mówić wówczas, gdy jedna
3. z wersji zdarzenia jest przekonywująca i ma ona potwierdzenie w innych niekoniecznie bezpośrednich okolicznościach, z uwzględnieniem doświadczenia życiowego,
3. W tym kontekście nie można uznać za prawdopodobne twierdzenie zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy. Skarżąca podtrzymała określoną wersję wydarzeń i rzeczą organu jest konkretne ustosunkowanie się do niej,
4. Nie budzi wątpliwości, że wszelkie interpretacje przepisów muszą uwzględniać uregulowania konstytucyjne. Regułą jest administracyjne postępowanie dwuinstancyjne. Art. 78 ustawy z 2 kwietnia 1997 r.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, póz. 483) przewiduje, że każda ze stron ma prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Interpretując przepisy innych ustaw należy mieć na uwadze konieczność ich interpretacji zgodnie z Konstytucją, co w rozpatrywanej sprawie oznacza, że w razie wątpliwości należy przyjmować takie ich tłumaczenie, które realizuje zasadę dwuinstancyjności.
W ocenie Sądu naruszono przepisy procesowe - art. 7, 77 § l i 80 K.p.a. -w stopniu mającym wpływ na realizację konstytucyjnej zasady dwuinstancyjności, co uzasadnia uchylenie zaskarżonego postanowienia, na podstawie art. 145 § l pkt l lit. c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270 ze zm.).